دوست فارس زبان من

دوست فارس زبان من :

من و تو با هم در این خاک متولد شدیم. تو وارث تاریخ 2700 ساله
شدی و فرهنگ اصیل ایرانی، اما من مجبور به نسیان تاریخ 6500 هزار ساله خود شدم .
تو در مدرسه به زبان مادریت شعر خواندی و جایزه گرفتی و من به دلیل صحبت به زبان مادریم حکم اخراج.

تو تنها به این دلیل که می توانستی زبان مادریت را حرف بزنی با سواد بودی و من با اینکه در هفت سالگی دومین زبان را آموخته بودم بی سواد و کودن!
تو برای گسترش زبان مادریت کتاب، مدرسه، رادیو، تلویزیون، مجله، نشریه و بودجه داشتی و من به دلیل زبان مادریم تحقیر، تهدید و تنبیه.
با اینهمه به محض اینکه پایمان را از این سرزمین بیرون گذاشتیم ، تو آرام آرام فارس بودنت را فراموش کردی و هر گاه که به زادگاهت بازگشتی با گویش شیرین ! " فارگلیسی " سخن گفتی و فرزندانت همان اندک را هم نتوانستند ، چون ابا داشتی از آموزشش .
اما من و فرزندانم هنوز حاضریم تحقیر شویم ،
ولی ......
زبانمان را همچنان زنده نگاه داریم
لطفا به اشتراک گذارید...