اشعار شاعر توانا و استاد حسین قاسمی گهواره گوران .. فرهنگ دوست وادب پرور و به آنهایی که درد داشته اند و بیشتر از هر طبیبی درمان را می شناسند.

باسلام بر دوستان وعزیزان فرهنگ دوست وادب پرور و به آنهایی که درد داشته اند و بیشتر از هر طبیبی درمان را می شناسند.
سرگذشت ویا داستانی از دوران جوانی به شعر در آورده و با تمام نارسایی هایش تقدیم حضور تان میدارم.
شاید به مزاج بسیاری از دوستان خوش نیاید ولی امیدوارم با دیده بزرگوارانه واغماض این شعررا خوانده ونظرات وانتقادات خود را به اینجانب منتقل نمایند.
سپاسگذارم که رنج مویه مرا که گرد پیری بر چهره ام نشسته است تحمل می نمایید.

خمبارم ایمشو
ندویری دلدار خمبارم ایمشو

ایمشوبار خم نه سر دامان
نمک پاشیشن وروی زامانم

ناسوره زامی کفتن نه ویرم
نه وامنه عمر زنگانی سیرم

زده ئیش زام وبی کس ایمشو
نه یار دیارن نه خوین رس ایمشو

خاو چنی چمان وغیظ هن نه جنگ
گورپه وقرچه درد سوز دله تنگ

آی فلک تاکی جور سان بنیشم
بار خم دویری دلدار بکیشم

مر دله دلدار نه سان وبردن
قامتم نه داخ هجران خم کردن؟

دلدار سوگندم ورتبه خاصان
نه او وختدا من توم شناسان

سرسامم گردن دریونم کیلن
سرتاپای اعضام هامیته میلن

میلم وتون بی سیر وصفا
دل سنگ خایو بی وفا وبقا

پی ناکس صفا و پی اغیار وفات
پی من زگاری و هم جور وجفات

چنیای چن سالن سرد نوین میلم
دمادم دم دم نه داخت کیلم

پژاره دویریت خاو نه چم سندن
داخت ریشه دل خیمه کن کردن

ایمشو همنه نو توم کفت نه خیال
دبدبه شادیم یکسر بین بطال

میو ویادم گذشته ورین
تو وچم دین شوخ نازنین

یکدل نه صددل مایل بیم وتو
و نیم نگای ناز زرده خنده تو

دودیده کژال دوابروی کمان
دوبرضای برز شاخ سرکوان

گونای گل ورق بژانگ خدنگ
جور مار زامدار آماده پی جنگ

نیش مژگانان دیده خماری
نه ریشه جرگم توکردی کاری

بالات طویل تر خامه نو نمام
میو ویادم آ روژ توناسام

کال بیت کال حویل بیت هم آهوصفت
سروارم کردی نه بار خفت

او دو زلف حویل خیاطه پر تاو
چون بال سرسوز نه بان طاف آو

دله پشیوم پریشان کردی
شیرینی خاوان نه دیده ام سندی

آروژ نو وختا من تو دیم وچم
چمان مجرویم بیم نوساعت نو دم

توم کردش پسند ودیده و ودل
پی هام مونسی نه سراو منزل

ودله پرمیل وشور جوانی
وردم مایه مز آو زنگانی

شیم واتم دایای دریون پر نه میل
ایمروژ دینم لیل صاحب میل

مبومهیا بای ورضا و رایت
بشای خوازمنی ورویه روایت

دایای شوخ گفتار فری رنج برده
صحرای جوانی چ خم طی کرده

ووشی وشادی ودله پر شوق
ولاله والحا همی یاری وذوق

دلیل کرد پیدا وتاو تعجیل
همراهی دلیل بستوه مندیل

شی بی ومهمان باوان لیل من
لیل صاحب میل باعث ویل من

دایای لیل چوین گل شکاویا وشاد
خمان چند ساله دایام دا وباد

واش من خوشوختم شادم وای وصال
نی کرده تقدیر جور رویا وخیال

پیتان دم خور وعده و وخت رو
بیان بنیشان جم جرخه نه نو

منیچ ناشکیب بی صور وقرار
چمه رای خور دلیل نازدار

ولاله والحا و امیدواری
بل دلیل مژده وشی باوری

دلیل کل کردم کاران بکیت جور
دلیل هاتوه و رنجه و ومور

نه روژ ازل زامذلیل من بیم
بی جهت دل وش مژده دلیل بیم

دلیل نارضا وخاطر ناجم
هاماوه یکسر بارمکرئ نه خم

باوای سفت سخت دل سنگ خارا
جواوم کردش و بی مدارا

ناشت نه بینمان هفت کش و هفت کو
بای شمال نکیاست خور من وتو

ایستا چند سالن خرمانه خمان
مکیشم وجور جفای بی سامان

نمشوت نه ویر شرط و اقرارم
تیر ورده خدنگ شوخنازارم

دوید هناسه کم در مشوت دمدم
کوان سوزنان شطاوان کم کم

اگر و بی تو خاو کردنم بو
یاحق او خاوه ومردنم بو

ار چن گرد توز پیری هاسرین
نه ویر نمشوت اودوس دیرین

ژیان چند ساله ام نداخ دلدار
بین تالی تال وینه ژار مار

سرسریم گردن وسواسه وخیال
مکفم نه یاد عمر هژده سال

میوویادم دوران جوانی
ناکامی ایام شور زنگانی

ایسه ویردن عمر بی حاصل
مر نه جامه تر ویار بومواصل

خم سینه سوز داخ دویری دوس
ناشتن نه ورم کوست نه بان کوس

اگر میل لیل فراموشم بو
سردی سرای گل هم آغوشم بو

دوسان عزیزان ای دنیا هویچه
جور آو هالاو سرمایه پویچه

هر کس من ولیل نه یک سوا کرد
چمان کفر سخت بارگای خدا کرد

وسیخان ویرد عمرت وناشاد
ناسازی فلک رنجت دا وباد

له ایه که تحمل درد دل من بویچکتان کردین ممنون لطفتانم .
مورخه 2/1/2015  حوسین قاسمی
بنیشنه خیر شوتان وخیر وخوشی