زمانی که برای اولین بار آقا سید قاسم افضلی به وسیله موتور برق و لامپ های الکتریکی بارگاه حضرت بابایادگار را نورانی میکند

زمانی که برای اولین بار آقا سید قاسم افضلی به وسیله موتور برق و لامپ های الکتریکی بارگاه حضرت بابایادگار را نورانی میکند . مرحوم میرزا
حسین سهرابی این شعر را برای قدر دانی از این پیر بزرگوار میسراید .
قاسم روشن کی 
چراغ چشمه یاری روشن کی
شکاکان درساخ حلقه ی کمن کی
معاندینی کل ریشه کن کی

حسن و حسین بی تفاوت کی
مدام نه قاپی هردو خدمت کی
هیچ وقت تفاوت نزانن له بین
اخلاصن و ذات حسن و حسین
التجام ایدن ابراهیم صویر
پادشای خزوپوش خائن نه خوگیر
نه کل اقدامی هر بامراد بو
مریدان له سای فری آزاد بو
یانه پر نه در دانه و گوهر بو
باغچکه دائم هر باثمر بو
نه حیص معاش دل بی خیال بو
دشمنانی گشت بی پر و بال بو
تکیه گای امید نزدیک و دویر بو
معاندینی نه حسرت کور بو
التجام عیدن و پیر پر زور
دیده ی دشمنان دایم بکی کور
امیدوارم و شاه ابراهیم
نگهداری بو درم و دایم
مدام و روی میل پشت پنای بو
گشادی مشکل مردم له لای بو
دوسانی دلشاد دشمن فنا بو
امری چون سکه ی رواج روا بو
بزمی چون بساط روشنی شم بو
میردان له بزم مجلسی جم بو
هانیتا و غسلان میر سرانه
بالویل دانای دالاهو یانه
نه صدای کلام او پر صدا بو
خاصه غلامان للی رضا بو
باقی وسلام پیر باشرطم
نه سردی زمان خیلی دلسردم
حسینم له وضع دنیا دلگیرم
مدام پروانه ی پای شمع پیرم
با تشکر له کا ادریس مرادی