سید وحید شاه ابراهیمی(صحنه)۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۸ خورشیدی |
به مناسبت بزرگداشت
استاد سیدقاسم افضلی شاه ابراهیمی
از اساتیدو قدمای تنبور نوازی منطقه گوران_ کرند
عنوان : تنبور،کاریزما،کارینا
در تاریخ تنبور و تنبور نوازی ایران زمین،اساتید و خنیاگران برجسته ای در دورانهای مختلف همواره زیسته اند و آرمیده اند،ولی از میان آنها کم بوده اند بزرگانی که زیست فرهنگی_هنری و سیر نفوذ آنها پس از مرگشان نیز ادامه پیدا کند.ویژگی زیست هنری و امتداد آن به نسلهای آینده صرفا خاص شخصیتهای تاریخ ساز و کوشنده است و شاید این توانایی و ظرفیت در معدود اساتیدی وجود داشته است.
استاد افضلی را نه تنها صاحب سبک و شیوه ای متفاوت در بین اساتید حوزه گوران و منطقه کرند میتوان دانست بلکه با استناد به واقعیت ها و آثار موجود،میتوان گفت که ایشان در بیان آوازی،شیوه نوازندگی،انطباق کلام با مقام،نوع روایت گری موسیقی روایی و معنوی یارسان،جهت دهی و مدیریت صحیح نوازندگی به سبک قدما در گوران و شهر کرند(همان کارینای باستانی که بعدا سعادت حضور دو ذات اعظم،پیر بنیامین و پیر موسی از فرشتگان مقرب آیین یارسان را یافت) و انتقال حس شورانگیز ،قدرتمند موسیقی تنبور به مخاطب خویش و نفوذ کاریزماتیک خاص،در نوع خود کم نظیر بوده است و لذا نه تنها ایشان را میتوان صاحب سبک بلکه حتی میتوان صاحب مکتبی جداگانه نامید.
از سویی با توجه عمق تاثیری گذاری ایشان در پیرامون خویش،نحوه برخورد با علاقه مندان و طالبان راه موسیقی تنبور و نیز نوع جهت گیری فکری این استاد راجع به اشاعه موسیقی تنبور،به راستی استاد سید قاسم افضلی شاه ابراهیمی را بایستی ستود و با احترام تحسین نمود چرا که با حضور مستمر و مداوم در مراسمات و مناسبات آیینی و با مایه گذاشتن از خود،زمینه های نوعی انقلاب فرهنگی را( در حیطه مد نظر خویش) در موسیقی آیینی و حماسی تنبور فراهم آورد.
@asheghaneshahebrahim
استاد افضلی فرزند و شاگرد بر حق آسید علیار( سیدعزیزی) که از ستون های موسیقی تنبور در تاریخ و جغرافیای خویش بود، با شاگردان و خنیاگران و کلام خوانانی که از خویش بر جای گذارد،دین خود را به آیین و فرهنگش ادا نمود و امتداد این تاثیر شاید تا اعصار آینده به حیات خود ادامه دهد.فرزندان هنرمنداین استاد و ده ها خنیاگر زبردست دیگر که برخی از آنان اکنون کسوت استادی دارند ،همگی ماحصل انرژی ذائدالوصفی بود که آسید قاسم داشت.نسل جوان حال حاضر باید با تاسی جستن و الگو گرفتن از استادان بزرگ،جهت بزرگی،زانوی ادب به زمین زده و از سرمنشا جوشان معنویت بزرگان دوران تا میتوانند بنوشند و زنجیر وار حیات موسیقی مقامی تنبور را تضمین کنند.بدانیم و بنگریم که دورانها باید طی شود و رنج ها بایستی کشیده شود تا شخصیتی همچون استاد افضلی خلق گردد.باشد که قدر سرمایه های معنوی_فرهنگی خویش را بدانیم و راه خویش را گم نکنیم.به راستی مگر دست های توانمند تاریخ این مرز و بوم چندین سیدعلیار،سیدولی،سیدامرالله،استادطاهر،درویش امیر،سیدمحمود،سیدایاز،سیدقدمیار،میرزا صیدعلی و...و....و...میتواند خلق کند.باید و باید قدر دانست و ارج نهاد و الگو گرفت و به درستی مسیر را طی نمود.
در پایان باید گفت که جسم سید قاسم هم اکنون در میانه میدان نیست ولی روح ایشان شاهد به ثمر نشستن بذر هایی ست که او آرام آرام در زمین مستعد فرهنگ تنبور نوازی گوران و کرند به زمین افکنده بود.
به قول سیاوش کسرایی :
هرشب ستاره ای به زمین میکشند و باز....این آسمان غم زده غرق ستاره هاست.
@asheghaneshahebrahim
روحش شاد یادش گرامی✅
سید وحید شاه ابراهیمی(صحنه)۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۸ خورشیدی
ازکانال کلامی ویاری
عاشقان حضرت شاه ابراهیم سویر
https://t.me/joinchat/AAAAAELgCpW-bQmGP6YBeA
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen