شعری له سهراب سهرابی له وه سف جوانمرگ دکتر فرهاد سهرابی

شعری  له سهراب سهرابی له  وه سف جوانمرگ 
دکتر فرهاد سهرابی

چوم گریانه دلم خمینه 
برام کوچش کرد وی سرزمینه 

له وختی چیه وه مزارستان 
باخ ژیانمان بی وه گورستان 

چمری بارن بکن کوتل کو
هاوار صد هاوار برا ها وه کو 

برا ها وه کو سایه ی سنگیند 
ها وه کو چهره ی جویر گول رنگیند 

ها وه کو لطف و مهر بی چوند 
دلخوشی نیریم برا له شوند 

چیدن وه کوره لقمان دوران 
ارسطوی نامور ناوچگه ی گوران 

راستی و درستی وه پیشه کردی 
زوان وه بدی تو واز نکردی 

درویش مسلک بید، طما نکردی 
تو ذره ی له حق، ناحق نکردی 

وجدانت هرگز وه خو نکردی 
چونکه حلال بید،حرام نکردی 

گر جویر گناه کار بکیشنم وه دار 
ذکر من تونی له صو تا ایوار 

گر جویر خطا کار سنگ وارانم کن 
بند بند گیانم وه تیغ جیا کن 

من هر مواچم تو پیامبری 
رهنمای راهی، پریم رهبری 

هرچی بواچم له وصفت کمه 
داخ دویری تو پریم ستمه 

چوی ساز شکیای بی دنگ کفتیمه 
وه ظاهر زنده وه دل مردیمه 

مردن رای حقه لی دنیای فانی 
ولی ستمن له سن جوانی 

داخ تو سخته درد گرانه 
قلای دلمان بی وه ویرانه 

سهرابی خمبار پی کوچ یارن 
روشنایی روژش چوی شوه تارن 

                        🖤🖤🖤🖤🖤🖤


این قطعه شعر را از طرف خودم تقدیم میکنم به روان پاک برادر عزیزمان دکتر فرهاد سهرابی
روحش شاد و یادش تا ابد گرامی باد

سهراب سهرابی  20 / 11 / 1398

افزودن برنگاشت

https://www.youtube.com/watch?v=CveMYkwcBps&feature=youtu.be