جامعه یارسان مردمی آزادیخواه و صلح طلب ومسالمت جو هستند اما نهادهای قدرت درحکومتهای مرکزی دائما سعی کرده اند ازآنهاچهره ای خشن وغیرمدنی نشان دهند

باسلام واحترام خانم دورانت :

دیدار آقای سیاوش حیاتی(سخنگوی مجمع مشورتی فعالان مدنی جامعه یارسان) با هیات نمایندگی پارلمان اروپا به ریاست خانم ایزابل دورانت معاونت حقوق بشر پارلمان اروپا

مردم مامردمی آزادیخواه و صلح طلب ومسالمت جو هستند امانهادهای قدرت درحکومتهای مرکزی دائما سعی کرده اند ازآنهاچهره ای خشن وغیرمدنی نشان دهند واین درحالی است که مردم کردهرگاه امیدی به تغییر و اصلاحات حتی اندک پیداکرده اند سعی درمدارا ومشارکت آشتی جویانه داشته اند . خواسته های ما دست نیافتنی نیستند ماخواهان دستیابی به ابتدایی ترین حقوق سیاسی خود مانند حق انتخاب شدن وانتخاب کردن آزادانه هستیم اما قدرت مرکزی مردم ما را ازدایره قدرت به حاشیه رانده است . مردم ما مانند تمامی مردم ایران درانقلاب 1979 به امید دنیایی بهتر شرکت کردند امادرهمان فردای آغازین انقلاب بامرزبندی بین خودی و غیرخودی ازسوی حاکمیت ازدستیابی به فرصتهای برابر محروم شدند . حدود 20 سال پس ازپیروزی انقلاب اسلامی باشوق و امیددرانتخابات 1997 درسطح وسیعی شرکت کردند به امید اصلاحات وبازشدن فضای سیاسی، 8 سال پس ازبه بن بست رسیدن اصلاحات باردیگر درسطح وسیعی وارد پروسه سیاسی شدند به آقای روحانی رای دادند ولی متاسفانه دراولین ماههای شروع به کارآقای روحانی جواب دولت ازامیدهای مردم ما کاست . مردم ماخواهان حقوق طبیعی خود هستند و اگر اجازه دهند میخواهندبه شیوه ی مسالمت جویانه وارد پروسه سیاسی شوند اما در این راه باموانع جدی روبرو هستند . کردهای ایران بیش از 10 میلیون نفر جمعیت ودر پنج استان زندگی میکنند . درقانون اساسی ایران بخشی ازخواسته ها وحقوق کردها و دیگراقلیتها در قالبی مجمل دراصول 3 ، 15 ، 19 و... آمده است اما درنهادهای انتصابی وحتی انتخابی به آسانی امکان ورود نداشته اند . ما مجموعه ای ازفعالان مدنی کردخواهان آن هستیم که ازفرصتهای برابر با دیگر شهروندان درهمه ی زمینه ها برخوردار باشیم ومردم خود رابه مشارکت در تعیین سرنوشت خویش تشویق نماییم ودراینراه تاکنون اقدام به تاسیس نهادها و تشکلهایی کرده ایم ولی عمدتا اجازه فعالیت آزادانه نداشته ایم . درگذشته وپس ازروی کارآمدن آقای روحانی برای تاسیس یکت شکل قانونی درخواست مجوز کرده ایم اما تااین لحظه نتیجه ای نگرفته ایم . دربدو شروع بکار آقای روحانی امیدبه تغیر مثبت ایجادشده است اما گویا موانعی درنهادهای قدرت وجوددارند که نمیگذارند این امیدها به بار بنشینند .بطوری که اخیرا وضع حقوق بشر درمواردی بدتر ازگذشته شده است . هنوز بسیاری ازفعالان مدنی،روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشرو .....دربند هستند . متاسفانه به مطالبات حقوقی ما بانگاه امنیتی نگریسته میشود . استمرار فشارها،بازداشتها واعدامها شکاف بین دولت وملت راافزایش داده وفضای امنیتی درکردستان همچنان فضایی غالب است . ازلحاظ اقتصادی کردستان در آنسوی فقر وفلاکت نگهداشته شده است بطوری که ازلحاظ شاخصهای منفی توسعه درصدر و در شاخصهای مثبت درقعرجداول ست . سهم سرانه ما ازدرآمد ملی،قدرت ومدیریت اندک است واین امر فقر وتبعیض وبه تبع آنهاعصبیت وخشونت رابازتولید میکند . درخصوص حقوق مردم یارسان که بعد از اهل سنت بزرگترین جمعیت آئینی ایران را تشکیل داده وزبان آینی آنها نیز کردی میباشد تبعیضهای همه جانبه ای اعمال میگردد وغیرازشوراهای بعضی ازشهرهای کوچک وروستاها درهیچیک ازنهادهای انتخابی سراسری نماینده ای ندارند وامکان استخدام آنها درنهادهای لشکری وکشوری ودستیابی به مناصب مدیریتی باحفظ هویت آینی برای آنها مقدور نمیباشد متاسفانه در واکنش و اعتراض به اهانتها وتبعیضهای جاری سه تن ازپیروان این آیین درمقابل استانداری وفرمانداری همدان ومجلس شورای اسلامی پیکر خویش رابه آتش کشید هوجانب اختند وبیم آن میرود درصورت ادامه وضعیت موجود حلقه های جدیدی به زنجیره خودسوزیها اضافه شود . به دلیل بیکاری و از سرناچاری جوانانی که به کولبری روی آورده اند در معرض حمله وشلیک مرزبان قرار گرفته وکشته یامجروح میگردند ویا مینهای بازمانده از جنگ جان آنها را تهدید میکند .این وضعیت حتی حیوانات باربر وا حشام اهالی را دربرمیگیرد بطوری که تاکنون صدها راس اسب و دیگر چهارپایان کشته شده و یاقربانی میادین مین گشته اند . خانم دورانت : مردم ماخواسته هایشان دسترسی به حقوق ابتدایی انسان،نظیر حق آموزش و تحصیل به زبان مادری به منظور حفظ هویت،دسترسی به مشاغل و مدیریتها،مشارکت درتعیین سرنوشت خود،اعتلای فرهنگ و ادبیات و فرصتهای برابر درایران میباشد وخوشبختانه بسترهای فرهنگی غنی و گذشته ی تاریخی مانع از پیوستن آنها به فعالیتهای بنیادگرایانه و خشونت آمیز میباشد . ما با انتشار فراخوان آشتی ملی و ورود به این پروسه در تلاش برای زدودن آثار شوم خشونت از چهره میهنمان گامی اساسی برداشته و سایر هموطنانمان را به مشارکت در این امر فراخواندیم انتظار ما از نهادهای حقوق بشری این است که در تعامل با نهادهای حقوقی وسیاسی جمهوری اسلامی ایران،اجرای اصول قانون اساسی و تحقق مطالبات مردم درجهت تامین دموکراسی،عدالت اجتماعی وتوسعه ی متوازن تسهیل گردد. باتشکر و احترام فراوان


















دیدار آقای سیاوش حیاتی(سخنگوی مجمع مشورتی فعالان مدنی جامعه یارسان) با هیات نمایندگی پارلمان اروپا به ریاست خانم ایزابل دورانت معاونت حقوق بشر پارلمان اروپا
































Dear Isabella Durant, Vice-President of European Parliament, Despite government agencies’ attempts to represent us as violent and uncivilized people, we, as the Kurdish people of Iran, are a pacifist people who are seeking peace and freedom and a peaceful life in our country. Whenever there has been little hope of change and reform, we have followed peaceful solutions and have tried toleration. Our goals are not unattainable. We want to reach our basic rights such as the right to elect and to be elected freely. But the government has marginalized us. Our people like other people of Iran took part in Iranian revolution in 1979 with the hope of a better life, but from the very first years after the revolution we faced discrimination and were considered as the Other. We also participated in the process of reformation under the leadership of former president Khattami. Now after 8 years that reformists were being removed from power, our people voted in favor of Iranian current president Hassan Rouhani with the hope of change once more. But in the first months of Rouhani’s leadership our hope declined due to the new government’s response to our demands. Our people seek to enter political process but have encountered serious obstacles on their way. Iranian Kurds are more 10 million people and live in 5 western provinces. In the constitution some of our rights and demands are incorporated in the form of articles number 3, 15, 19 and so on, but are denied to enter government unelected and even elected bodies. We, as a group of Kurdish activists, demand equal opportunities as other Iranians in all aspects of Iran’s political life. We encourage our people to enter the current political process and have established several institutions and associations but we could not move freely. In recent months and after the election of Rouhani we have applied to form a legal organization but thre has been no response from the government to date. With the election of Rouhani there was a positive atmosphere of change but it seems there are many obstacles ahead from the government bodies that oppose us to meet our demands. Even in many cases the human rights situation is getting worse. There are many human rights activists, journalists, and other activists being still held in prison. They see our demands with a security approach. The continuation of the current security atmosphere and executions and detentions have risen the political gap between the government and the people and the government see the Kurds still from a security point of view. From an economic point of view, Iranian Kurdistan has been held back in poverty in such a way that the Kurdish populated provinces rank the less developed provinces. Our portion of GDP per capita and local management is little and this has added to our poverty and discrimination against us and this situation leads to violence. With regard to Yaresan people that as an ancient Iranian which makes up the largest population after Iranian Sunnis, and that are of a Kurdish decent, there have been all kinds of discriminations against them. Except for some local councils, they are not represented in power and are denied to enter to military and country’s main institutions. Unfortunately, three of them set themselves on fire in front of governor offices and provincial governor offices of the city of Hamadan and also in front of Majlis(Iran’s Parliament), and there are fears of more suicides if this discrimination against them continues. Due to the lack of job and bad situation that our youths live in, they smuggle items like wool, cigarettes, and electronic gadgets like TV Sets LCD and LCD sets into the country from border with Kurdistan Regional Government in order to make living to their families. They have lost their legs and even lives in this way of living and are being killed by Iranian government border guards. A large number of beasts like horses and donkeys and asses as well that are being used to carry those legal items have been killed by border guards. Dear madam Durant: Our people demand their basic rights such as the right to education in their native language in order to preserve their identity, the right to get jobs and access to managerial levels, the right to self determination, and the right to promote their culture and literature in Iran. Luckily, our rich ancient culture and history have not allowed the emergence of fundamentalism and other violent actions. With our announcement of national reconciliation and our entrance to the current political process, we try to eliminate violence from our country and invite other Iranian people to follow peace and democracy. We expect international Human Rights organizations in cooperation with the Islamic Republic of Iran’s legal and political institutions to demand the implementation of Iranian constitution’s articles related to minorities’ rights in line with democratic values, social justice, and balanced development.

Sincerely Yours,

A group of Iranian Kurdish civil activists,

December 15, 2013