این شعرتوسط مرحوم کدخداقنبرسهرابی برادرمرحوم میرزاحسین سهرابی در وصف وطن سروده شده است شاید حدودا 50 سال پیش یعنی نیم قرن گذشته بااین سبک و قالب و به این قشنگی وزیبایی آنهم یک شاعر کورد و کوردزبان نشان از آگاهی سواد و مطالعه و بینش بلند همه بزرگان کورد بویزه این ناموران گوران را دارد::
در ره عشق تو ای خاک عزیز وطنم
هردم آماده به جانبازی و سرباختنم
نام تو دین من و مهر تو آیین منست
آنکه سوزد به ولای تو همجو پروانه منم
گرد شمع رخ تو شعله به جان خواهم زد
تا نگویند که پروا کنم از سوختنم
عاشقان در ره معشوق زجان میگذرند
من همان عاشق سردر کفو گلگون کفنم
گرچون فرهاد وفا پیشه بسر تیشه خورم
نکنم شکوه به شیرین که من آن کوهکنم
""سهرابیم""گربمیرم وجمله خاکم برباد شود
نشنوی جز خدا و میهن پرستی سخنی ازدهنم
""کدخدا قنبر سهرابی""از شاعران نامدار کورد
در ره عشق تو ای خاک عزیز وطنم
هردم آماده به جانبازی و سرباختنم
نام تو دین من و مهر تو آیین منست
آنکه سوزد به ولای تو همجو پروانه منم
گرد شمع رخ تو شعله به جان خواهم زد
تا نگویند که پروا کنم از سوختنم
عاشقان در ره معشوق زجان میگذرند
من همان عاشق سردر کفو گلگون کفنم
گرچون فرهاد وفا پیشه بسر تیشه خورم
نکنم شکوه به شیرین که من آن کوهکنم
""سهرابیم""گربمیرم وجمله خاکم برباد شود
نشنوی جز خدا و میهن پرستی سخنی ازدهنم
""کدخدا قنبر سهرابی""از شاعران نامدار کورد
1 Kommentar:
ده سد خه وش بو كاكه ولله فره ميزان بي
Kommentar veröffentlichen