گاه گار کوک ای کژ و او کو
ای شاخ و او شاخ ایوار ودم صو
وهار وبی کوک بی صفاو ماتن
زمزمه سوسک مایه حیاتن
پیر ازل جا و کرده وه ویش
رای مهربانی گردنش نه پیش
سایه ش ناشت نه سر کوک وپرنده
ماسی نه شطاو جمع چرنده
فرماش پیر حق دانای دو عالم
دس یازی و وحش چه زیاد چه کم
بگذرو باید صیاد نه شکار
پی صفای دیشت وسیر کوهسار
ایسه شاخه کوک نی فصل وهار
نه دیشت ودمن تا پاچه کوهسار
وش میو نه گوش سرانسر گوران
هم نه سنجاوی تا ملک جافان
پند پیر ویشان و دل و گیان
گردشان وگوش نه سر تا دامان
چرنده وماسی پرنده وشوان
و ناز مگیلن نه دیشت وشاران
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen