 |
| وینه ی علی بخش مرادی و خانمی |
بنور وی قامت جه خم چم وردم
پاسی نه دوران دنیا طی کردم
چون بین و قوس دس کمانگیر
چون صید نه چنگال صیادان اسیر
چون رنگین کمان چمیان چه وردن
پیشانی سجده و زانو بردن
پیشانی سجده و زانو بردن
زانو ورو سر سر ورو زانو
هنجره نغمه پیری موانو
ها وختن بچم پی اخر منزل
بورم و خاک حسرتان دل
وچن حسرتان دل و دردوه
سر بنم و بان سنگ سردوه
فارغ بوم نه جور جفای روزگار
عکسم بمانو پری یادگار
وصیتم ایدن و قوم و خویشان
هرکس پری من درونش ایشان
وروی عکسکه پشیو حالکم
طی کرده زمان پر ملالکم
نکیشون پرده بادا اظهار بو
پی دید یاران با اشکار بو
هرکس وروی میل شعرم بوانو
مانا شکاو بو ماناش بزانو
مزانو عمرم و تلخ ویردن
و جورو ستم دنیا طی کردن
داخم پی عمر و تلخ ویردم
پری حسرتان و باقی بردم
منم علی بخش مینت بارکه
جور جفا کیش روزگارکه
دایم خم و کول سزای دوران کیش
دور کفته ی وطن نه غربت بنیش.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen