دوست فارس زبان من

دوست فارس زبان من :

من و تو با هم در این خاک متولد شدیم. تو وارث تاریخ 2700 ساله
شدی و فرهنگ اصیل ایرانی، اما من مجبور به نسیان تاریخ 6500 هزار ساله خود شدم .
تو در مدرسه به زبان مادریت شعر خواندی و جایزه گرفتی و من به دلیل صحبت به زبان مادریم حکم اخراج.

تو تنها به این دلیل که می توانستی زبان مادریت را حرف بزنی با سواد بودی و من با اینکه در هفت سالگی دومین زبان را آموخته بودم بی سواد و کودن!
تو برای گسترش زبان مادریت کتاب، مدرسه، رادیو، تلویزیون، مجله، نشریه و بودجه داشتی و من به دلیل زبان مادریم تحقیر، تهدید و تنبیه.
با اینهمه به محض اینکه پایمان را از این سرزمین بیرون گذاشتیم ، تو آرام آرام فارس بودنت را فراموش کردی و هر گاه که به زادگاهت بازگشتی با گویش شیرین ! " فارگلیسی " سخن گفتی و فرزندانت همان اندک را هم نتوانستند ، چون ابا داشتی از آموزشش .
اما من و فرزندانم هنوز حاضریم تحقیر شویم ،
ولی ......
زبانمان را همچنان زنده نگاه داریم
لطفا به اشتراک گذارید...

شاعر شیرین سخن و عارف بزرگ گوران میرزا حسین سهرابی بانیارانی.....................تیموری خلات طور ندوشم

 شاعر شیرین سخن و عارف بزرگ گوران میرزا حسین  سهرابی بانیارانی

تیموری خلات طور ندوشم
 چوین کوره ی حداد مدام نجوشم
سرمستم نه عشق شای قرمز پوشم
بطال بو بساط بزم سرداران
 بریزو و ضرب توپ قمپاران
 مپوشم لباس خزا پی خزو
 جلو ریزان کم و روژ و و شو
 بوم و پیش آهنگ دعوای جنگ دین
نه هر لا خیزو صدای بانگ شین
چمرای کرم دلدل سوارم
پی واده ی ظهور امیدوارم
پیاده جنگی طور و شانم
شکاک شق کرم مرد میدانم
 حق میش و جور نه گرگ مسانم
جنگ جوی سپای آخر زمانم
 طور ندوشم طور نه دوشم بوده
تیموری خلات طور نه دوشم بوده
شر جوی شرانگیز برگ شر پوشم بوده
 برگ شر پوشم پیاله شربت ازلی
 نوشم وقتی بخیزو آشو نه شاران
 لش نه بان لش چوین گلای داران
 اوسا قاصدم تامین بو و دو
 و امر فرما امیر عرو تا مچم

و پای بیداغ رنگین سر وینه ی
کشتی گیج مخوی زمین جواهر
 و کو گوهر و بارم حسین دفتران
ها له طومارم طور و شانم
 آشو طلبم گرگ دمانم
 ذات تیموری بی و مهمانم
 بیداغ چی بلوک تیپ سلطانم
با تشکر از  یار  عزیز................

شێئر: کاوە خوسرەوی- دیاری

شێئر: کاوە خوسرەوی-دیاری

سه راو نه ره کانی

 دیاری
 ئەگەر هاتی!
مشتێ خاک و دانەێ هەنار
 وەدیاری بار،
 تا دڵتەنگییەیل بێ پایانم

ڕبێقەرای روح و ئازار گیانم
ئەڕا خاکم باس بکەم.
 وە تام هەناریش

ساتێگ بچمەوە دووخ مناڵیم
دەوران گەمە و بێخەێاڵیم
تا لە ساێ دار سەوڵێگ،
 لە ناو سەمفونیاێ سەوز زاگروس
 یادێگ لە یاران خاس بکەم.
لە میلکان من
 خاک و ئاێەم و هەنار
 لیسک خوەر، باڵاێ سەوز دار
شەوق ژیانن،
 بەڵام لەێرە، وەسەرهات ئییانە
ئەڕا کی باس بکەم؟!
سفرەێ دڵم چۊ واز بکەم.
ژیان ئەسیر زمسانە و
 ڕوح ئنسان بەشێگە لە یەخبەنان.

2013/10/17 کاوە خوسرەوی

اشعار شاعر زنده یاد میرزاحسین سهرابی بانیارانی گوران معروف و فردوسی گوران

دوستان عزیز و برزگوار امیدوارم در آینده نزدیکبا همت و یاری   یاران عزیز
اشعار شاعرزنده یاد  میرزاحسین سهرابی بانیارانی گوران معروف و فردوسی گوران
تمام اشعاری در وبلاگ کوردان یارسان بگذارم






صوفی کنی کار

تو بونــــــــای کیشـــی ســـرو کنی کار

خـــداوند یـکه و مخلـوق صـد هزار

هریــــکی ریـــگـه بویـــــان دا قرار

ار خدا میلی بیـا مخلوق یــکسر

وی گشـ ت اطـاعتیان و پــیـــغمبـــر

وی بو ایــجـــادی کــرد دیـــن حـقـیقـت

تا ســـــــرایت کــــا حق و طـــریقت

داود پـیــــغـــمـــبر و زبـــــــــوروه

موسی و تــــــــوات و کوی طوروه

صحف و انجیــل عیسـی روح الـــه

له تیـیان نویســــــان آیه بســم اللــــه ام

چـــوار کتیوه بــر له فرقـــان بـو

مـحمــد پیـغمبــــری آخـــر زمان بـــو

بـو چـــی تــو اونــه اقدامت چـفتــه

درونت لــــه ژار وک پوتــی نفـــتــه

مزمــتـــــی دیــــن مــکــه خــراوه حـرفـی

نــــــالایــق بو تـو نـــابـــــاوه

دنــیــــــا یـکـی جو یکی ســـــراوه

هـــر دویــــان لــه لای خــوا حســاوه

ار توای بزانــی وضعی زمــــــانه

روژی تشریف بـوه بــو قصاو خـــانه

وقتـــی بز و میش مکــران کشتـار

هـــر یک و پــای ویـش مکیشن و دار

بزانـــه بازخواز ام دنیــــــــا واسه

بــــا قـــی بیخوده ام دنـگ و بـــاســه

ام دنیــــــا بازار کس کس ننـــاسه

هـــر خوی ده زانی وم چفتو راســــــه

ار دیدت صراف گـــوهر شنـاســه

مخلوقــی خــــوا وک یـــک بنــــــاسه

صـــوفی بـــعد له یه مکه وسواسه

نصیحتی من بــگره گوش خــــــــاصه

حسین کـــم و پیش بو تو کرد تاسه

قطعـــــا نازانی وم دنگو بــــــاسه

با تشکر از  یار عزیز  و دلسوزم  که  زحمت  میکشد  در  این  راه  یار و یاورمان  هست
 با تشکر  از  جناب دکتر کیخسرور  بابایی عزیز و  برزگوار  برای زحمتشان .
 ممنون  میشودم  از  کسانی  که  در  اثار   و اشعار میرزا حسین سهرابی  کپی میکنند  وتشکری  از  تلاش و  کوشش  دوستان  عزیزمان  داشته  باشند   یا  حق  ارزوی همه  ما  یاران یارسان  روزی  هست  که  همگی  به  حق  و آزادی  خودمان  برسیم   امیدوارم  تا جای  که  امکان دارد  برای حفظ  فرهنگ و ائین یارسان  که یادگار  زاگرس و یکی  از  تمدنترین  تاریخ  بشرنیز  میباشد  ...
در ضمن ما  همه ای  یاران     عزیز  میوه   یک  درختیم ؟



" درخت از ميوه اش شناخته مي شود. ... زيرا كه زبان   اصالتیمان  همان  زبان  مادری   هست از زيادتي دل سخن مي گويد. مرد نيكو از خزانه نيكوي دل خود، چيزهاي خوب برميآورد و مرد بد از خزانه بد، چيزهاي بد بيرون مي آورد."

 حال که دیدیم نتیجه ای که در زندگی هایمان به بار می آوریم بسته به خزانه ای پر گوهر  فرهنگ  و ائین  کهن  یاری  که در دل نگه می داریم و با این تصور که همه ما برای  نشان دادن  اتحاد و یاری دست  از  هیچ تلاشی  بر نداریم  ثمره  کارهای   خوب دست به دست همدیگر است  که  باید انجام  دهیم  ،
ارزوی من  روزی  هست  که  همه  ما  به  حق و آزادی  خودمان  برسیم
  دعا گوی  خیرتان  کاکی  علی 

میرزا حسین سهرابی....دانای دالاهو .

دانای دالاهو .
زلال بی گرد دانای دالاهو
قادر قدرت کرامات بی شوو
محرم اسرار ذات ازل رو .
گاهی دیوانه بیاوان یانه .
گاه شریک سر یکتای یکدانه

میرزا حسین سهرابی

به قلم استاد حسین قاسمی گهواره با کسب اجازه از محضر بزرگواران واستادان آگاه در مسایل فرهنگی وآیینی کهن

وسیخان  قاسمی

با درود وسلام به خدمت دوستان ارجمند ویاران گرامی.
با کسب اجازه از محضر بزرگواران واستادان آگاه در مسایل فرهنگی وآیینی کهن .
دوستان در منطقه گوران ودر میان ایلات بکر ودست نخورده از نظر رعایت آداب وفرهنگ یارسانی رسوماتی که ریشه در تاریخ این مرز وبوم کهن دارد به مواردی بر میخوریم که در ریشه یابی آداب وفرهنگ باستان ریشه در سپیده دم تاریخ دارد وبهتر و با باور ویقین میتوان گفت ریشه در آیین میترایی ورزوان پیش از زرتشت وآیین زرتشتی دارد البته با رنگ وبوی آمیخته با آموزه های یارسانی ویکی از صدها بازمانده این آیین کهن وجود سال وماه وچهار فصل متمایز از گاه شماری کنونی ایران وعربی ورومی وبابلی وووودر میان یارسانیان کرمانشاهان که مبدا وسرچشمه اینان گوران وایلات وابسته به آن نظیرقلخانی وتفنگچی وبهرامی وسنجابی و...میباشد گاه شماری کوردی یا گاه شماری یارسانی است.
کوردان گوران یا یارسانیان منطقه سال 360 روزه را به 12 ماه تقسیم ودر پایان سال پنج روز با نام پنجه وتار که خود دارای مراسمی خاص بوده وتا حدودی هست حساب نکرده واین پنج روز در آیین زرتشتی ایرانی به پنجه دزدیده نامور است وهمچنین 12ماه سال را به چهار فصل تقسیم وهر فصلی را برابر باور واعتقادات یارسانی به یکی از چهار ملکه یا چهار فرشته مقرب صاحبکرم از یاران هفتنی مختص میدانند که فصل بهار به داود کوسوار وفصل تابستان به پیر بنیامین وفصل پاییز به پیر مویسی وفصل زمستان به مصطفا اختصاص دارد.
البته فصل بهار کهمختص داود کوسوار است خود دارای آداب ومراسماتی خاص است که در پی آمد نگاشت خود بطور مختصر به آن می پردازیم.
مردم یارسانی گوران در شبی که فردایش فصل بهار آغاز میشود با دعا دادن نذری که بیشتر کولیره یا گرده است به نیایش وراز ونیاز با خداوندگار پرداخته ودر برپایی جشن وسرور وشادمانی این فرارسش فرخنده را گرامی میدارند ودر تاریک روشن هوا بر مزار درگذشتگان حاضر وضمن دعادادن نذری وروشنکردن مشعل که از پارچه نخی که بر سر قطعه چوبی بسته میشود یاد در گذشتگان را گرامی میدارند ناگفته نماناد گریه وشیون در این روز بر مزار درگذشتگان را جایز ندانسته وحتا منع گردیده است اما به دو مورد از این رسم وآداب کهن که گفتیم ریشه در تاریخ مهر میترایی وزروان پیش از زرتشت دارد باز گشت روان مردگان برای سرکشی به خانواده وباز ماندگان است که در ایین زرتشتی به بازگشت فروه هران نامور است که مردم یارسانی منطقه گوران آنرا با آداب خاصی برگذار میکنند وآن اینکهیک روز مانده به آغاز فصل بهار زنان با بارگذاشتن گندم کوبیده از نوع سفید ونخود وخشکبار مانند برگه زردآلو قیسی وکشمش وآلوچه خشک وغیره برای شب تمام خانواده ها در انتظار موجودی بنام گافاره وه کول میباشند که باور واعتقاد دارند دراین شب به سرای آنان مرجعه میکند که با گذاشتن وسایل پذیرایی از قبیل قاشق وکاسه وحتا لوازم آرایشی زنانه مانند سرمه دان وگلاب وبید مشک در کنار ظرف بارگذاشته شده که به حلیم یا گنم وا نامور است میگذارند وبا این باور که گافاره وه کول که به نظر حقیر همان روان درگذشتگان است از آن تناول میکنند وتا فردا که اول روز بهار است کسی یعنی کسی پیش از گافاره وه کول از آن تناول نمی کرد... یادش به خیر آن روزگاران که با افکار کودکانه خود تا بامدادان چشمانمان با خواب بیگانه میشد تا شاید گافاره وه کول را ببینیم وبا بلند شدن هر آوایی با ترسی آمیخته باکنجکاوی پیرامون خود را به نظاره می نشستیم...
اما در شب دوم بهار کوردی مردم بدون استثنا با پختن برنج و خورشت ودیگر خوراکیهای محلی دوباره در انتظار موجودی دیگر بنام شلکه .شه لکه..می نشستند وبراین باور بوده وهستند کسانی از گافاره وه کولها که در شب پیش نتوانسته اند خود را به منازل برسانند امشب در این میهمانی حضور بهم میرسانند وطبق کنکاش در فرهنگ وآیینهای کهن ایرانی که براین باور بودند روان در گذشتگان پیر یا افلیج که نمی توانند در شب اول بهار خود را به سرای بازماندگان برسانند در شب دوم حتماً خواهند آمد..
آری دوستان در انجام این مراسمات محلی کهن دنیایی از یکرنگی وراستی ودورستی در بین مردم نهفته بود که یاد آوری آن برای من وهم سن وسالهای من لذتی پایان ناپذیر بدنبال داشته ودارد..
هدف از نگاشت این مسئله اول یادآوری برای آنان بود که در فکر پشت پازدن به این مراسمات آیینی هستند ودوم نوجوانان وجوانان ما بدانند گوران دارای همچنین مراسماتی بوده وهست که ریشه در سپیده دم تارخ دارد.
دوستان را به خداوندگار می سپارم وسپاسگزارم که وقت خود را صرف خواندن این نگاشت نمودید..
اول اخر یار. اردتمند

نمای له  گهواره گوران

شما عزیزان وسیخان قاسمی گهواره ای

باز هم له اشعار شاعر شیرین سخن و عارف بزرگ گوران میرزا حسین بانیارانی

بالیول دانا  دانای  دالاهو

باز  هم له اشعار شاعر شیرین سخن و عارف بزرگ گوران میرزا حسین بانیارانی

دوستان وه ئه یوه مزگانی له اینده نزیک وه امید مولا و کمک دوستان بتوانیم اشعار
میرزا حسین سهرابی شاعری خوش بیان و عارفی گوران له اختیارتان قرار بیه من


نی جه سوار هی
 هانا یا بالیول نیجه سوار هی
 دیوانه خوش خو پخته و پلیار هی
محرم اسرار پروردگار هی
نه لام جم بستن . خم و خروار هی
 اسرم پا و سیل فصل وهار هی
خم نداری زور قرض دار هی
 تهدید طلبکار صبح و ایوار هی
 صبح و عصر و شام لیل و نهار هی
 شو نه روژ بیشتر هام نه فشار هی
 نه سختی زحمت نه گیان بیزارم
 ماطل پی معاش صبح و ایوارم
ار رسید و داد ور نه فرارم
 به غیر نه فرار هیچ نین چارم

 حسینم نه دس خم گرفتارم
 چمرای کرم نیجه سوارم
  با تشکر  له وینه گر  دکتر کیخسرو  بابائی که  سنگ  تمام  نایه  له  ئه ی  ریوه  اروزی  سر  برزی  ئه رای  له  درگاه  حق  دیرم

ودر زه من  جه ی  ده یری  له ئه یره له  دوست  عزیزم   تشکر  بکه م  ئه رای  کمک  و همفکری 

به قلم پیمان نجفی ..نگاه کوتاهی به ظلم و ستم حاکمان اسلامی بر یارسانیان کرد زبان

نگاه کوتاهی به ظلم و ستم حاکمان اسلامی بر یارسانیان کرد زبان

با اینکه همه ما یارسانیان کرد زبان خوب می دانیم که در ایران امروزی با حاکمان اسلامیش هیچ حق و حقوقی نداریم و تحت سخترین فشارها و ظلمهای این حکومت قرار گرفته ایم ولی من نیز بر خود لازم می دانم که نگاهی داشته باشم به آنچه که خودم لمس کردم و سالیان سال است که ملت ما تحت این شرایط به دلیل ترس از جان و نابودی باورهایمان مجبور به قبول
و فقط سکوت و مخفی نگه داشتن اعتقادات و ایمانهای درونی خود بوده و هستیم من خود در ایران و زیر ظلم حاکمان مراحل تحصیلم را این چنین گذرانده ام پس نگاهی خواهم داشت به ظلم و بی عدالتی حکومت اسلامی به ملت یارسان و زیر پا نهادن تمام حق و حقوق فررندان یارسانی در دوران تحصیلی
از همان دوم ابتدایی که دومین سال تحصیلی در ایران است فرزندان یارسانی کرد زبان به اجبار فراگیری قرآن که کتاب مقدس مسلمانان است را باید بپذیرند
شاید جای سوال باشد که اجبار به یادگیری قرآن چیست؟
اجبار این است که اگر تن به این یادگیری ندهیم در درجه اول فشار و آزار و اذیت را بر خانواده های ما حاکمان بیشتر و بیشتر می کنند.
در درجه دوم اگر قرآن را یاد نگیریم تاثیر گذار خواهد بود در تمامی وضعیت تحصیلی ما و این مانعی می شود برای ممنوع شدن ادامه تحصیل.
پس به ناچار کتاب قرآن را باید یاد بگیریم تا بتوانیم درس بخوانیم و به پله های بالاتری برویم.
پله بالاتر یادگیری بیشتر زبان عربی بود.
باید زبان عربی را بهتر یاد می گرفتیم تا بتوانیم قرآن را به درستی بخوانیم و معنا و مفهوم ان را بهتر درک کنیم.
یادگیری درسی به نام دستور زبان عربی برای ما اجبار بعدی است.
این درس شامل قواعد و نحوه نوشتاری و فعل و مفعولات زبان عربی می باشد
ظلم بیشتر را بر فرزندان یارسانی کرد زبان حاکمان اسلامی  وارد می کنند و باز اجبار و ترس باعث می شود که سکوت حاکم شود و سخنی نگوییم
فریاد نزنیم که من مسلمان نیستم و یادگیری قرآن که کتاب مقدس مسلمانان است بر من لازم نیست.
فریاد نزنیم که من یک کرد زبانم و زبان مادری من کردی است و به جای آموزش زبان عربی و قواعد آن طبق قانون اساسی حق یادگیری زبان مادری را دارم.
در قوانین جمهوری اسلامی در رابطه با یادگیری زبان مادری:

اصل ۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران کاملا شفاف و صریح در این خصوص مقرر می دارد : ..... استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.“ همچنین اصول ۱۹، ۲۲ و ۲٣ این قانون با اشاره به برابری و هرگونه عدم تبعیض اجتماعی و فرهنگی و غیره به نوعی دیگر این حق مسلم بشری را مورد شناسایی قرار داده است

پس بر طبق قانون جمهوری اسلامی و بر طبق آنچه که من و هزاران یارسانی و کرد زبان دیگر لمس و مشاهده کرده ایم اینجاست که حق و حقوق زیر پا نهاده شده و قانون مصوبه خودشان را نیز بدون هیچ توجهی باطل اعلام کرده اند.

زبان مادری من کردی است و یادگیری زبان عربی که زبانی بیگانه است هیچ ضرورتی ندارد و طبق قانون خود همین حاکمان من حق دارم که زبان مادریم در مدارس تدریس شود نه زبان عربی.


به مرحله بعدی تبعیض قدم می گذاریم:


با اینکه ایمان و اعتقادات درونی یارسانیان از اسلام کاملاً جدا بوده و با توجه به تحقیقات و نوشته های محققان و روشنفکران یارسانی، اعتقادات و باورهای درونی، چگونگی برپایی مراسمات خواص و رسم و رسومات یاری در چهارچوب دین اسلام نمی گنجد.
یاد دادن نماز و خواندن ان به صورت اجباری ظلم و توهین بعدی است به ملت یارسان.
شاید ظلم سنگینی باشد که کسی هیچ اعتقادی به اسلام ندارد و اعتقادات و باورهایش خارج از چهارچوب یک مسلمان باشد ولی به دلیل ظلم و زور آنچه را که از واجبات یک مسلمان هست یاد گیرد و به جا بیاورد.
در دین اسلام سن تکلیف برای آقایان 15 سالگی ست و برای خانومها نه سالگی.
سالیان درازی است که تمام فرزندان یارسانی در این سنین از طرف حکومتی مجبور به اجرای تکلیف اسلامی بوده و هستند و به اجبار باید نماز خواندن را یاد بگیرند. من خودم نیز به سن پانزده سالگی که رسیدم به اجبار و به دلیل ترس از اخراج شدن از مدرسه پیشانی بر مهر نماز مسلمانان گذاشتم و این ظلم و ستم را نیز باز به جان خریدم.
در اینجا اشاره ای دارم به اصول قوانین معین شده در رابطه با دین در قانون اساسی ایران:
اصل 12 قانون اساسی دین رسمی را دین اسلام مذهب جعفری اثنی عشری می داند.
طبق معنا و مفهوم این اصل دین رسمی در ایران اسلام است و این از نظر من یک نوع اجبار است.
در کشوری که دین رسمی تعیین شود آزادی زیر سوال می رود زیرا من بر این عقیده هستم که آزادی انتخاب حق هر انسانی می باشد و اگر دین کشوری را رسماً اعلام نمایند این حق از ملت ان کشور اتوماتیک گرفته خواهد شد وآزادانه نمی توانند راه و اعتقادات خود را ادامه دهند.
نگاه دیگری که نسبت به این قانون دارم این است:
زمانی که دین در ایران رسماً اسلام اعلام می شود پس تمامی مراحل ورودی و گزینشهای مربوط به استخدامی بر طبق اسلام و شرط اصلی مسلمان بودن است.
پس اگر امروز ما همه می بینیم که وجود گزینشها همه و همه در ایران اسلامی مبنی بر قوانین پایبندی بر دین اسلام است ریشه آن از اصل 12 قانون اساسی است که در بالا به ان اشاره کردم.
حال با استناد به اصل 12 قانون اساسی می توان گفت که کسی نباید از حق و حقوق انسانی در ایران برخوردار باشد جز افرادی که معتقد به دین اسلام می باشند.
برای صحت داشتن نظریه خودم اشاره ای دارم به وجود گزینش که در استخدامیها وجود دارد و تمامی نهادهای سازمان حقوق بشر خواهان حذف گزینش در ایران هستند ولی متاسفانه حاکمان اسلامی راه خود را ادامه می دهند و همین خود نیز ظلم است در حق ملت یارسان که از مرحله گزینش مهر ممنوعیت ورود انها به نهادهای دولتی زده می شود و باز حقی از انها به عنوان یک انسان زیر پا نهاده می شود.

در پایان می گوییم ظلم و ستم و زیر پا نهادن حقوق من و ملتم انسانی نیست.

بهشت بیامه ی گوران جای هفت شخصیت بزرگ ومشهور بیامه

 بهشت  بیامه ی گوران
جای  هفت شخصیت بزرگ ومشهور بیامه
1-دوسته بیامه

2-کمر بیامه

3-براخاص بیامه

4-رضا بیامه

5-صیفور بیامه

6-امام بیامه

7-اجاق بیامه

لازم وه یاد آوریه ئیه   بهشته  شخصیتهای بزرگ له  زمان خ و یان له  گه وره ترین عارفان وصالحان منطقه وئستان    بینه س  وه  له   احترام وجایگاه فره  گه وه ری قرار  گردنه س


: درویش دوسته بیامه

باز گردانشن باز نه ازل جا باز گردانـــــشن

ندوربنیامین بال و شانـــــــــــشن تخــــت سر چمن جای نشانــشن

منیشو نه شان خواجای تخت جام قاصد و تعجــــــیل هم آما نه راّم

واتش ای غلام راســـتی نه طالن شـــام نه جمشـــتن نی ور محالن

رقمش مهر کردن نویسا نه سرّپوش حرف قاصــــدیم قرار گرد نگوش

کارخانم سرّبی گوشم شی نهوش دلم جوشــیا آوردیــــم خـــــروش

زیــــــنم زلال بی نکرد فراموش پیالش ندست بی نوشام نوشانـوش

گــــــــدارا و جخت گاو گریزانن شاخۀ سرینان کمر ریزانــــــن

یک دانــــــه برج برق مدو و تاو میـرزای قلم زن آورد نحــــــساو

دوسته دعوای جم سفید خوانشن

باز نه ازل جا باز گردانـشن
 ***********************

درویش رضا بیامه

میرزام نروی شط غواصان شون شمع دان نروی شـط

دوچوگـان ودست طلای زّر صفت جارّ جاودان یـک گردی فرصـــــت

بارخانۀ باطن فرمــــان فرمانـم کورۀ لاجورد دمــــــدم دمـــانم

قلف قاپی عین واز کردن وشـم بازخواســت حــسین دعوا گردن دم

پادشام قوای قصـد قطۀ قطوئی فرمـان دار فتــح بگیــــــر بســـوئی

قالت سه دانه عراوه پوت کیش مگیـــرو دو سر مرغ نفــرق ویـش

نقاب پوش نقد غــلام حق جور شکافــــتن دّر نـــخرمــــن نــــــور

شاه پرّ دمان قصــاص هاندم ممـــــالو و بـــــال تــــوز تار طم

پادشام نیشت نبرج مخصل دانجام ثنــــای خاموشــــی تمــــامی تمــام

رضا باقی تند و دیدۀَ مجـنون

قوات بلورن و مضمون شون
***********************
دوریش کمر بیامه ای


شاهی نشانم

شهباز ششدانگ شاهی نشانم
تیر و تیرکمان کردن نشانم

 پی قصت فانی شمشیر مشانم
بنیامین شرط دادن بیانم

 شون گـــوره گاو و راس موانم
کمر بوانه ای بحـر خطه

و ناز خواجــام فتح نصرته

اول و آخر یار

***********************
درویش صیفور بیامه ای

نلای شاموه غـــلام آمـاوه نه لای شــــام وه

نــــــــــقـش اول روژها و لام وه حســاوش کـردن و خواجــــام وه

گاه گاه چون شمــال منزل برّم کرد گاه گاه نه دریــــا من ســّرم آورد

گاه گاه شیم نه برگ جامۀ عطاری گاه گاه دستم گرد وینۀ عیــــاری

گاه گاه نه کلـــــیس من و گدائــــی گاه گاه هام نه تخت وپادشــــاهی

گــاه گــــاه ستــــــــیزم برز بلـندن گاه گاه طوّری ون صیادان تندن

صیفور قوقوم بی من نه سر دیار

دلوه باز در بیـــم باز آمـــا و وار

***********************

 دوریش اجاق بیامه

اجاغ مخیزو

قاصدی نی سمت سرحد مخیزو
نه تشک تینش آفتاو مبیزو

پی شر آشوب گر دشت وریزو
پرشنگ مشانو پی ذات یکرنگ

 اقراش کردن باوریش او دنگ
سه ورق نسر وعدش ویردن

 لقای حق دین سرسریش کردن
نه جام جمشید ویانش آورد

 دو ذات نه سینش نیشت نه تخت شرط
گره ش کردوه بدن شکاوا

 قرار دا و حق آفتاب کرد آوا
سرّن نه جامش و هفت لو بندن

 هیچکس دام نسر فامش نه تندن
پرچین مندرن لنگرن قلاش

 دو جام نه جیحون شیو هانه جلاش
بناش هن و فوت فرار فانی

 شهادتی شبــخون کوه مزگانی
بیداغ باقی سیمین سر زرّ

 دو هــاچه دم نرم غـزای شوم شَر
هر نیش مدو پیم غـزا منمانو

 قضا گردانن کان کــمش کوه
ویطورن قرار سال سن من

 جمشت جیحون قلای هـــن من
اجاغ دمادم کوره تاو تند

رموزم قاتل بارخانه باطــن

اول و آخر یار

***********************

 دوریش ایمام بیامه ای

رهنـــــــــــــــــــــــــــما داریـــم
دوستان مزگانی رهنـــما داریم

شاطر چابک کارخـــــــانه یاریم
پشیوی دوران گـــــرد و غباریم

پنجــــم پنجره کار خانه خاصن
مــــودای برنده باقی شناسن

نعرته آخـــــــر شالپوشان دور
باز آورد نه وار نه سر شان گور

خــاصه غلامان کردشان آمین
باز آمـــــا و تخت دانه بنیامین

امامـــم برشیم نی طور دامه
آمـــــان نه میدان ازل سقامه
***********************


درویش براخاص بیامه
ذات نروی ستون میزانـم کردن ذات نروی ستون

نویسام نه قلم هفتـادهفت نمون دلم نیشت نجاه تخـت شرط شون

دله شرط شون نه مسـکن من غـــلام ازل نه چل تـــــن من

معناوست نه سر شوق اونمام فکرم کردوه شیم نه بحـر جام

خروش نه قاصدم جم مردانن زّر نمای خواجام شاه مردانن

براخاص شی نه سر چهارباغ یاران

ذات کوســوار پخش بی نه شـــاران
***********************

ئاوای بیامه ی گوران

ورزرد بیامه

ئاوای  بیامه گوران 

بیامه ی گوران

پیرامون اقلیت مذهبی یارسان (اهل حق)

پیرامون اقلیت مذهبی یارسان (اهل حق)
Posted on 30/09/2013 by editor   



پیرامون اقلیت مذهبی یارسان (اهل حق)





تبعیض، اذیت و آزار و توهین و حتک حرمت انسانی پیروان آیین یارسان درغرب کشور که با تراشیدن سبیل یکی از پیروان این اقلیت مذهبی توسط زندانبانان رژیم جمهوری اسلامی درهمدان به خود سوزی و مرگ تنی چند ازآنان منجر گردید تاکنون موجب گردیده تا مسئله این اقلیت مذهبی بگونه ای محدود و سربسته از سوی برخی رسانه ها و گروههای سیاسی مطرح گردد.برخی از جریانهای سیاسی هم اعلامیه هایی در محکومیت فشارهای جمهوری اسلامی و نقض مستمر و ممتد حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی طرفداران این آیین صادر کردند. با وجود این، چنین سطح نازلی از بحث در سایتهای اینترنتی و موضع گیریهای نازل ابراز شده پیرامون آن به هیچ عنوان هم سطح و بازتاب دهنده آنچه در طول بیش از سه دهه حاکمیت پاسداران سرمایه و شریعت بر این مردمان رفته است، نیست. تداوم سرکوب خشن و سیستماتیک سالیان گذشته در کنار بی تفاوتی و عدم پاسخ و برخورد مسئولان رژیم بهاعتراض چندی پیش باورمندان به این گروه مذهبی، موجب گشت تا باردیگریکی از پیروان این مذهب در مقابل مجلس رژیم دست به خودسوزی بزند.



هدف این نوشته طرح بحث و گشودن زوایای مختلفی از موضوعات مربوط به مردمان پیرو اهل حق و باز کردن دیالوگی سازنده با فعالین اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جهت انتقال تجربه و دانش متقابل در راستای درگیر شدن در مبارزه این مردم برای آزادی و یک زندگی انسانی و بدور از توهین و تبعیض و سرکوب و استثمار میباشد. همزمان امید است چنین بحثهایی بتواند دیوار سکوت و سانسور و خفقان رژیم را شکسته و زمینه ساز اطلاع رسانی عمومی در رابطه با آنچه با مردمان این دیار رفته گردد. در همین راستا است که این مطلب تلاشخواهد ورزید تا ضمن دادن اطلاعاتی در رابطه با مردم یارسان، مسائل و مطالبات آنان، وضعیت اجتماعی و اقتصادی  منطقه، سیاستهای رژیم در تمامی سالهای گذشته را تا آنجا که در حوصله آن است بررسی کند. در ادامه نگاه وسیاست برخی سازمانهای منطقه ای و ناسیونالیست را به اختصار مورد بررسی و نقد قرار خواهد داد. در پایان ضرورت پیوند  مبارزات دمکراتیک و اقتصادی مردم منطقه با جنبش سراسری برای آزادی و برابری خاطر نشان شده است.



مردمانی که خود را پیرو ’آیین یاری’ و یا ’اهل حق’ میدانند بگفته بسیاری از محققین بزرگترین اقلیت مذهبی در کشور ما هستند. اگر چه همچون بسیاری ازعرصه های دیگر دستیابی به آمار و ارقام واقعی بویژه در عرصه هایی کهدست اندر کاران رژیم هیچگونه علاقه ای به اطلاع رسانی و اساسا طرح موضوع افراد و گروههایی که همواره  در پی انکار و نفی آنها میباشد بسیار سخت و در بسیاری موارد غیر ممکن است با وجود این گفته میشود حدود دومیلیون نفر از مردمان جامعه ما یا خود را اهل حق میدانند و یا ازخانواده هایی هستند که به این گروه تعلق دارند. محققین معتقدند که قریب دو میلیون نفر دیگر در منطقه خاورمیانه  و بویژه عراق، ترکیه، سوریه، افغانستان و آلبانیخود را پیرو این آیین میدانند، زندگی میکنند. آیین اهل حق در کشورهای مختلف به نامهای متفاوتی خوانده میشود و بنا به شرایط متفاوت آن منطقه از فرهنگ و زبان و سنتهای آن جامعه تآثیر پذیرفته است. 



مردمان پیرو آیین اهل حق در مناطق وسیعی از کشور بویژه در مناطق کرماشان، کردستان، همدان، زنجان، آذربایجان شرقی، تهران و مازندران زندگی میکنند. منطقه دالاهو در غرب کشور و بویژه شهرستان دالاهو و مرکز آن کرند غرب که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت آن اهل حق هستند از مراکز اصلی و خواستگاه این آیین میباشد. در کشورهای همجوار پیروان این مذهب با عناوین مختلفی نظیر’شیطان پرست’، ’یزیدی’ و ‘کاکایی’ شناخته میشوند اسکان گزیده اند. وضعیت عمومی پیروان این مذهب در عراق و بویژه مناطق حائل بین کردستان عراق و مناطق تحت نفوذ دولت مرکزی وخیمتر از سایر کشورها گزارش شده است. به عنوان مثال در سال ٢٠١١ نیروهای منصوب به القاعده اهالی یکی از روستاهای پیرو این آیین را قتل و عام کردند.



اکثریت عظیم پیروان اهل حق درایران که در مناطق غرب کشورزندگی میکنند اگر چه قبل از انقلاب مورد تفتیش عقاید قرار نمی گرفتند، در برگزاری مراسم مذهبی خود آزاد بودند و کسی به این حقوق آنان تعرض و تعدی نمیکرد و ظاهرآ از حقوق شهروندی برابر با سایرمردمان برخوردار بودند، اما همچون دوران جمهوری اسلامی بشدت در دستیابی و بهره مندی از امکانات و منابع ثروت ملی محروم بودند. دولتهای مرکزی همواره با مییلیتاریزه و امنیتی اعلام کردن این منطقه مرزی از بار مسئولیت خود در اختصاص منابع وامکانات دولتی برای رشد و پیشرفت و توسعه آن شانه خالی کرده اند. در تمامی منطقه دالاهو که دهها هزار نفر ا ز مردمان اهل حق سکنی دارند و جز کشاورزی، باغداری و تا حدودی دامپروری تقریبا هیچ منبع درآمد دیگری ندارند، هیچ نشانی از صنایع تولیدی و کارخانجات کوچک و بزرگ نیست. کرند یکی از قدیمی ترین مراکز صنایع دستی در کشور ما می باشد.  در طول سده های گذشته و علیرغم مشقات بسیار بخش قابل توجهی از مردم به ساخت و سازانواع صنایع دستی اشتغال داشته اند. با تشدید فشارها و سنگینتر شدن بارزندگی و امرار معاش کارگران و ورشکست شدن صاحبان خرده پای کارگاههای این بخش و نهایتا بی توجهی و عدم حمایت دولت و نهادهای رنگارنگ مربوطه به این مسائل عملا این صنایع در حال نابودی میباشند.صدها کارگری که در این صنایع به کار مشغولند از هیچگونه تسهیلات و امکانات دولتی و بیمه و قوانین ناظر بر بهداشت و سلامت کار برخوردار نیستند.



پیروان اهل حق  بدلایل گوناگون نتوانسته اند حتی با نام معین و مشخصی شناخته شوند. یکی از علتهای اصلی این مسئله انحصار طلبی دین مدار در جامعه (اسلام)، و تحقیر و تبعیض وتهدید و سرکوب سیستماتیک و مداومی بوده که چه ازسوی مراجع و حکام شرع و چه توسط حاکمان مستبد و سرکوبگر محلی و مرکزی براین مردمان رفته است. یکی از نتایج جانبی چنین وضعیتی بعضا انکار و اختفای اعتقادات و منابع و کتب مذهبی این گروه میباشد. به عنوان مثال در حالی که مراجع مذهبی غالب تلاش ورزیده اند تا با شیطان پرست خواندن طرفداران اهل حق آنان را در تیررس اذیت و آزارو سرکوب قرار دهند، در سایه خفقان حاکم وعدم وجود امکان نشر و ترویج و تبلیغ آزاد و عاری از تعقیب و تنبیه، طرفداران و مراجع این گروه نتوانسته اند بسیاری از متون و کتب مرجع و اعتقادی خود را چاپ و یا حتی درنشستها و جمعهای عمومی عنوان کنند. مثلا در حالی که متعصبین مذآهب مختلف منصوب به اسلام برای ‘تحقیر و تکفیر’ پیروان اهل حق آنها را شیطان پرست خطاب میکنند، گفته میشود که در مبانی اعتقادی این گروه شیطان و یا آنگونه که خود اذعان دارند ‘ملوک الطاوس’ نماد مبارزه با پلیدی و زشتی و عدم تمکین کور کورانه با هر آنچه که پذیرفته شده و معمول است میباشد. 



مسئله دیگری که از تبعات اساسی شرایط سرکوب و خفقان و انگیزاسیون حاکم بر تمامی عرصه های جامعه در این رابطه است همانا عدم اطلاع مردمان دیگر و حتی بخش قابل توجهی از طرفداران آیین اهل حق با اصول اعتقادی و شالوده های فکری این مذهب است. این موضوع تا آنجا بر روحیات و مباحث درونی طرفداران این آیین سایه افکنده که برخا در مقابل سئوالهای متعدد مطرح شده و از آنجا که جوابهای قانع کننده ای بیان نمیشود مدافعین و رهبران با ‘سر مگو’ خواندن آن عملا از روشنگری و پاسخ طفره میروند. ‘سر مگو’ به بیان دیگر یعنی رازی که قابل برملا شدن و بزبان آورده شدن نیست. گفتن چنین امری مطلقآ به معنای نادیده انگاشتن خطرات و تهدیدهایی که چه در گذشته و چه اکنون از سوی مقامات دولتی و مذهبی جمهوری اسلامی متوجه کسانی که به تبلیغ و ترویج چیزی غیر از مبانی اعتقادی مورد تایید نظآم حاکم باشد نیست و حتی شاید در مقاطعی طرفداران این مذهب یا به علت اجبار و یا دلایل دیگر مجبور بوده اند از آن پیروی کنند و آنرا بکار ببندند. با این وجود غلبه نوعی محافظه کاری ریشه دار و پذیرش گفتمان حاکم در طول نسلهای متوالی بویژه در میان خانواده ها و طوایف سرشناس و متمولی که سکاندار مسائل و موضوعات مربوط به پیروان این مذهب بوده اند هر چه بیشتر به ایزوله شدن و ضربه پذیری پیروان این مذهب در محیطی که پیروان انحصار طلب مسلمان با بهره گیری از زر و زور و تزویر قرنهاست هر ندای مخالف و غیر خودی را در گلو خفه کرده و کماکان میکنند.



مسئله سلسله مراتب و آنچه رابطه پیر و پیرو خوانده میشود در مذهب اهل حق جایگاه بسیار مهمی دارد. این رابطه که اساسا بر مبنای تعلق خونی برخی خانواده ها به خاندانهای ‘برگزیده’ بر میگردد، خاندانهایی که ‘سید’ خوانده میشوند از جایگاه ویژه و ممتازی در میان پیروان این آیین برخوردارند. آنها اغلب خانواده هایی ثروتمند و یا زمینداری هستند که سوای جایگاه مذهبی ، نقش سیاسی و اجتماعی برجسته ای در میان توده های روستایی ایفا میکنند. خاندان سید نصرالدین حسینی یکی از مقتدر ترین خانواده های موجود در میان پیروان این مذهب است. این خاندان که صاحب و مالک بخشهای بسیار زیادی از آبادترین زمینهای منطقه است، در واقع یکی از متمول ترین خانواده های شناخته شده در غرب کشور میباشد. جایگاه مذهبی آنان و نقش بیواسطه پذیرفته شده ای که این خاندان بویژه در میان مردمان روستاها و سایر اقشار کم سواد و کمابیش مذهبی منطقه دارند، همواره مورد توجه قدرتهای مرکزی و منطقه ای بوده و میباشد.



بخش بزرگی از مردم منطقه غرب کشور بخاطر ویژگیهای جغرافیایی و عقب ماندگی اقتصادی و اجتماعی آن در روستاها زندگی میکنند. روستاهایی که بخاطر عدم رسیدگی و علاقه دولت به فراهم آوردن امکانات بهداشتی و آموزشی و آب و برق و راه و امثال آن از جمله مناطق بسیار عقب نگه داشته شده کشور ما محسوب میگردند. چنین وضعیتی سبب شده است خانواده هایی که فرزندانشان تحصیل میکنند از همان دوران راهنمایی و بویژه دبیرستان که برای تحصیل به شهرها ی کوچک و بزرگ استان میروند دیگر به روستای محل اقامت خود بر نگردند. دلیل دیگر این امر نبود کارخانجات و واحدهای تولیدی و صنعتی و خدماتی در منطقه میباشد که بطور بلافصل باعث مهاجرت نسلهای جوان به نواحی مرکزی و صنعتی میگردد. مضاف بر همه مسائل و مشکلاتی که مردم این منطقه با آن روبرو و دست و پنچه نرم میکنند، مسئله تبعیض و فشارهای مختلفی است که نهادهای جمهوری اسلامی در عرصه های مختلف و بویژه در پستهایی که در رده های مدیریت و هدایت بخشهای مختلف آموزشی و خدماتی و امثال آن میباشد بر جوانان جویای کار وارد میکنند. از آنجا که تقریبا تمامی فرصتهای شغلی محدودی که در منطقه پیش میاید یا به نیروهای  خودی رژیم که از مناطق دیگر آورده شده اند و یا افراد محلی که به ‘دین مبین اسلام’ گرویده اختصاص می یابد، دیگر هیچگونه شانسی برای اكثریت قریب به اتفاق جوانان نمی ماند و بایستی در جست و جوی کار به مناطق دیگر مهاجرت کنند.



مسئله فشارهای مستمر و با برنامه و گسترده ایدئولوژیک ، اقتصادی و اجتماعی و سیاسی رژیم از همان سالهای نخستین انقلاب که با تبعید و دستگیری و زندان و اعدام بسیاری از جوانان آگاه و روشنفکر منطقه آغاز گردید با حذف و تصفیه هزاران کارمند نهادهای مختلف آموزشی، خدماتی و امثال آن که حاضر نگشتند به نظام استثمارگر و آزادی ستیز جمهوری اسلامی آری بگویند تکمیل گردید. در هنگامه ای که رژیم موفق گردید با سرکوب  نیروهای انقلابی و عقب راندن مطالبات متعدد تودها در منطقهبسیاری از نیروهای آگاه و مسئول و مردمی را از منطقه دور کند، ودر پناه استمرار فضای اختناق و ترور و وحشت ایجاد شده ، تعدادی عنصر مزدور وخود فروش با استفاده از فرصت ایجاد شده ضمن همکاری با نهادهایاطلاعاتی و امنیتی ضربات فراوانی به روحیه و اعتماد بنفس و همبستگی مردم وارد آوردند. بودند کسانی که داوطلبانه و برای گریز از تصفیه رژیم و لقمه ای نان، پدر پیر و زحمتکش خود را بزور به مسجد محل کشاندند تا از پشت بلند گوی آن و در انظار عموم اعلام کند که ’تمام عمر خر بوده و کجراهه رفته و حال در پناه جمهوری عدالت پرور اسلامی هدایت شده است’. 



در مراکزی نظیر کرند، امامان جمعه ضمن حضور در جمخانه های (خانقاه) این شهر مردم را دعوت نمودند تا دست از کفر کشیده و اسلام بیاورند. آنان آشکارا به اهالی شهر بدون هیچ اغمازی توهین میکردند و از آنان میخواستند تا  رستگار و ‘آدم ‘ شوند. این در حالی بود که خمینی در سال ٥٨ در دیداری که تعدادی از پیروان این مذهب که با او داشتند سالوسانه به آنان گفت     ’ اگر شما علی را حق میدانید ما هم اهل حقیم!’  و چنین بود که آنچه مردم زحمتکش و محروم منطقه از این پیام و سیاستهای ‘بر حق’ تاکنونی جمهوری اسلامی حاصل کردند، جز سرکوب و اعدام و تبعید و فقر و فلاکت و محرومیت بیشتر اكثریت عظیم مردم منطقه و بویژه جوانان آنان نبوده است.



سیاست جمهوری اسلامی در تمام سی و پنچ سال گذشته در رابطه با پیروان این اقلیت مذهبی مجموعه ای از گسترده ترین وعمیق ترین محرومیتها وتبعیضهای ممکن درهمه عرصه ها و بویژه درزمینه های اشتغال، تحصیل، اختصاص بودجه و امکانات دولتی به ادارات و اماکن دولتی و غیر دولتی و توسعه و عمران منطقه و فشارهای مذهبی و فرهنگی بوده است. سیاستهایفاشیستی رژیم نمیتوانست بدون استفاده از بازوی دیگر چنین حکومتهایی یعنی سرکوب و ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم پیش برده شود.



در واقع جمهوری اسلامی با انگشت گذاردن و بهر بردن از ضعف های بنیادی جامعه پس از انقلاب که همانا نبود تشکل های طبقاتی و صنفی و نهادهای مدنی سقام یافته و استخواندار به عنوان یکی از طبعات سیاستهای پنجاه سال سرکوب و استثمار توسط نظام سلطنتی (خاندان پهلوی) و ادامه خشن تر و گستاخانه تر آن سیاستها پس از انقلاب بهمن بود که توانست ضمن پس گرفتن دستاوردهای انقلاب، در استیلای دستگاه تفتیش عقاید و انگیزاسیون خود موفق شود. جمهوری اسلامی تحت شرایط خاص داخلی و بین المللی وجود ادیان چندی را در جامعه تلویحا تایید و در قانون اساسی به رسمیت شناخت تا با خیال راحت به نفی و انکار مذاهب و گروههای دیگر و بویژه قلع و قمعخیل وسیع نیروهای غیر مذهبی و سکولار و بی دین بپردازد. پیروان آیین اهل حق در این میان به عنوان بزرگترین اقلیت مذهبی کشور بشدت تمام تحت فشار، تبعیض و سر کوب قرار گرفتند. این مسئله بویژه در مناطق غرب کشور که تمرکز پیروان این آیین برجسته تراز سایر نقاط کشور است حادتر بوده است.





اگر رویکرد و سیاستهای کلان رژیم در رابطه با این مردم همانگونه که پیشتر به اختصاربرشمرده شد بر سرکوب خشن وسازمان یافته بر بطن تبعیض وعدم اختصاص بودجه و امکانات دولتی در سی و پنج سال گذشته استوار بوده است، از طرف اپوزیسیون تلاش چندانی برای کمک به سازماندهی مطالبات متعدد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و اداری صورت نگرفته است. اگر چه دلیل اصلی این کمبود باز هم به وجود خود رژیم بر میگردد با این وجود و بویژه تحت شرایط مساعدی که در منطقه وجود دارد میشد قدمهای جدی در آن راستا برداشت. در رابطه با جریان خودسوزی و اعتراض وسیع مردم اهل حق نسبت به برخورد توهین آمیز و شرم آور مقامات رژیم، مجامع و نهادهای مدنی و سیاسی کرد و غیر کرد با صدوراعلامیه هایی به اعلام موضع در این رابطه پرداختند. در این میان برخی سازمانهای کرد تلاش ورزیدند بگونه ای مسئله را بازتاب دهند که گویا چنین موضوعی فقط در رابطه با مردم اهل حقصورت پذیرفته و می پذیرد. از آنجا هم که این مردمان کرد هستند، چنین نتیجه می گیرند که این سیاست رژیم تنها در مقابله با کردها اتخاذ شده است.مضاف بر آن در این اعلامیه ها و سایر موضع گیریهای این جریانات ناسیونالیست چندان اشاره ای به وضعیت اقتصادی وآموزشی واستخدامی و اداری و … مردم نمیشود چرا که نمیخواهند چنین موضوعاتی که اساس مطالبات و مبارزات توده کارگر و زحمتکش کشور ما خارج از تفاوتهای ملی، مذهبی و جنسی و… به جلو صحنه رانده شود بلکه همواره و صرفا بر تفاوتهای ملی و فرهنگی و زبانی مردم کردستان با سایر زحمتکشان ایران تاکید میکنند.

چنین سیاستی نه فقط کمکی به مبارزه مردم زحمتکش کشور ما برای برابری و آزادی نمی رساند بلکه عملا در راه همبستگی طبقاتی و انسانی مردم کشور ما سنگ اندازی میکند.



مواضع این دست نیروها ی ناسیونالیست در مورد باورمندان به آیین یارسان از سر بی اطلاعی و ندانم کاری نیست.نتیجه یک سوء تفاهم و یا لغزش قلم نیست. ریشه در بی باوری این نیروها به آزادی و برابری انسانها، به مثابه انسان و نه بر مبنای نژاد و ملیت و مذهب و زبان و امثال آنها میباشد. برای این ناسیونالیستها، جمهوری اسلامی بد است چرا که آنها را ببازی نمی گیرد. جمهوری اسلامی مرتجع است چرا که قوانین مذهب شیعه را بر کشور جاری کرده است. جمهوری اسلامی بد است چرا که کمتر وزیر و وکیل و رئیس کرد را بر میتابند! با اهل حقها بد است چون آنها کرد هستند!



چنین رویکرد وتوضیح و تفسیری اگر فرصت طلبانه نباشد، مردم فریبانه است و نتیجه اولیه آن خاک پاشیدن به چشم مردم و ممانعت از شناخت و تجزیه و تحلیل سیاستها و عملکرد رژیم توسط مردم است. آنان با چنین موضع گیریها و اشک تمساح ریختنهایی تلاش میروزند دستمایه ای برای رویکرد عقب مانده وناسیونالیستی خود بتراشند. از سیاستهای ضد انسانی جمهوری اسلامی و ظلم بی حدو حصری که بر مردمان این دیار رفته است بگونه ای اپورتونیستی بهره گرفته و بر کوره احساسات ملی و مذهبی مردم در جهت دستیابی به اهداف خود می دمند. برای چنین نیروهایی جنگ شیعه و سنی، اهل حق و شیعه، کرد و فارس و امثال آنها برکت است چرا که در سایه چنین رویدادهای هولناک و خانمان براندازی است که همبستگی انسانی و طبقاتی انسانها به سایه رانده شده و خرافات مذهبی و احساسات ناسیونالیستی به عاملی در دست شیادان و جنایتکاران برای رسیدن به اهداف ضد انسانیشان تبدیل میشود. بر چنین زمینه ای است که احزاب و رهبران مذهبی و ناسیونالیست اقتدار می یابند. بالکان و تراژدی هولناکی که در آنجا اتفاق افتاد نمونه بارز چنین سناریویی است. مسئله به همین سادگی است.



اگر این درست است که مردم اهل حق بخاطر تفاوتهای عقیدتی و مذهبی مورد ظلم و سرکوب و تحقیر سردمداران، کاربدستان و نهادهای کوچک و بزرگ رژیم قرار میگیرند، درک این حقیقت که کرد بودن این مردمان خود به عامل دیگری درتبعیض مضاعف و دشمنی و کینه توزی فزونتر رژیم نسبت به این مردمان گشته است چندان سخت نیست. در حقیقت تبعیض و ستم مضاعفی که بر اقلیتهای ملی و مذهبی کشور ما و بویژه اقشار کارگر و زحمتکش این مناطق روا داشته شده است آنچنان آشکار و روشن است که دیگر هیچ کس حتی شوینیستها و ناسیونالیستهای فارس هم آنرا کتمان نمی کنند. بنابراین امروزه دیگر تنها بیان این حقایق تلخ و ناهنجار نیست که به فرد یا نیرویی حقانیت و جایگاه دفاع از حقوق انسانی و اجتماعی میدهد بلکه مهمتر از هر زمان دیگری پلاتفرم و برنامه ای است که این نیروها به عنوان راه حل و چاره این مسائل به مردم ارائه میدهند و به آنان در جهت سازماندهی خود برای رسیدن بدان و پی بردن و اعتماد به توان خود برای دگرگونی های بنیادی در جامعهکمک میکنند.



دررابطه با مواضع و تحلیل های سازمانها و نیروهای چپ و سوسیالیست  آنها در اطلاعیه های خود ضمن اشاره به ماهیت قرون وسطایی نظام سرمایه داری اسلامی و قانون اساسی موجود و ساختارهای سیاسی، آموزشی و بوروکراتیک و همچنین مراکز مذهبی که دیگر سالهاست همچون غده سرطانی به تمامی شهرها و روستاهای کشور سرایت یافته است، سیاستهای رژیم در عرصه های نامبرده را نه مختص مردمان کرد و یا عرب و بلوچ و یا بهایی وسنی و اهل حق بلکه به عنوان سیاست رسمی و اعلام شده رژیم در رابطه با اقلیتهای ملی و مذهبی و یا غیر مذهبی و لائیک تحلیل کردند. اگر چه این تحلیل درست و کاملا بجاست با وجود این بایستی اذعان کرد مسئله امروز جامعه ما دیگرصرفا اعلام موضع و محکوم کردن این یا آن جنایت رژیم نیست بلکه دخالت مسولانه و سازمانگرانه و روشنگری مبارزاتی آن حلقه مفقوده ای است که کماکان در سیاستهای این نیروها بچشم میخورد. در چنین شرایطی پرسیدنی است مردمان کارگر و زحمتکش،جوانان مبارز و مخالف رژیم و سایر توده های بجان آمده ازظلم و زور و استثمار و سرکوب رژیم اگر نتوانند پاسخ مسایل عدیده طبقاتی، اجتماعی، فرهنگی، ملی و مذهبی خود را از قطب چپ و سوسیالیست جامعه دریافت کنند، اگر نتوانند شیوه های مبارزه با وحشیگری ها و خشونت سازمان یافته نیروهای امنیتی و سرکوب رژیم را از نیروهای مدافع آزادی و برابری فرا گیرند به کدامین جبهه روی خواهند برد؟



اعتراض به تبعیض و سرکوب و نابرابری و استثمار حق هر انسانی است و نیازی به اجازه هیچ دولت و حکومتی ندارد. در واقع اگرمردم منتظر اعلام رضایت حاکمان برای هر موردی از  اعتراضات و بیان خواستها ومطالباتشان شوند، وضعیت امروزی ما بسیار بدتر از آنچه هست میبود. مردمان کارگر و زحمتکش و بویژه آنانی که از اقلیتهای ملی و مذهبی کشور می آیند تاکنون برای بدست آوردن هر کدام از حقوق امروزی خود که در جامعه کما بیش وجود دارد، مبارزات فراوان کرده اند. جمهوری اسلامی در سی و پنج سال گذشته تلاش ورزیده است تا جامعه را به عصر شبانی برگرداند. قوانین شرع را که ریشه در عصر جاهلیت دارد را به جامعه مستولی گرداند . با از بین بردن بنیانهای جامعه و برخی حقوق اجتماعی و فردی انسانها که دهه هاست در جامعه ما رسمیت یافته ، عملا هر گونه نشانی از تمدن و مدنیت را از آن پاک کند. مجموعه این اقدامات اساسا برای درهم شکستن مقاومت و اعتماد به نفس مردم برای رویارویی با سیاستهای رژیم و در نتیجه افزایش استثمار و بهره کشی توده های کارگرو زحمتکش است.

حقیقت انست که اعتراض و مبارزه میتواند و بایستی با توجه به شرایط معینی که در آن صورت گرفته و جریان می یابد اشکال متنوع ومناسب با آن وضعیت رابه خود بگیرد. این حقیقت اما ذره ای از این اصل که مبارزات رهایی بخشی که بر محور انسان زحمتکش و مطالبات و آرمانهایش شکل میگیرند بدون پایبندی و اشراف بر این مهم که از همین امروز و در طول همین مبارزات است که انسان آزاد و فارق از اجبار و استثمار فردا ساخته میشود نمی کاهد. اگرچه بدلیل سیاستهای سرکوبگرانه و خشونت سیستماتیک و سازمانیافته دولتهای حاکم برای پاسداری از منافع و امتیازات طبقات حاکم در حفظ نظم موجود در این پروسه مبارزاتی انسانهای بسیاری متحمل سختی ها و مشقات و خسارتهای جانی و مالی خواهند شد با وجود این تصمیم برخی افراد و گروهها در کاربست شیوه های فناتیکی که با فدا کردن جان انسانها میخواهد به وضع موجود اعتراض کند، ضرورتآ در راستای اهداف عمومی جنبش رهایی نخواهد بود.



اعتراض و مخالفت مردم اهل حق با زورگویی و تبعیض و سرکوب رژیم بخشی جدایی ناپذیر ازمبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه در کشور ماست. اگر چه همچنانکه پیشتر گفته شد این مبارزات میتوانند تحت شرایط متفاوت اشکال دگرگونه ای بخود بگیرند با این وجود همه آنها از پرنسیپهای مبارزاتی مشترکی سرچشمه میگیرند. یکی از اصول بنیادی این مبارزات، دفاع از حق زندگی، زندگی آزاد افراد و گروههای اجتماعی و تامین آن حق است که بدون برچیده شدن بساط خشونت و سرکوب سازمانیافته دولتی موجود در ایران قابل حصول نیست. جنبش رهایی برای بزیر کشیدن و برچیدن بساط چنین نظامی بناگذیر ممکن است در مقطع و مناطقی به قهر انقلابی متوسل شود. این امر با اقدامات فردی از قبیل آتش سوزی و خود سوزی و ترور و بمب گذاری وعملیات انتحاری، یعنی آنچه امروزه به وجوه مشخصه جنبشهای واپس گرایانه و متحجر مذهبی تبدیل شده است تفاوت ماهوی دارد.

خودسوزی تنی چند از پیروان آیین یاری با توجه به کینه و نفرت و خشم بی پایانی که از جانب تمامی دستگاههای دولتی و در همه عرصه ها در حق این مردم اعمال میشود، با توجه به عدم دریافت فریادهای این مردم حتی از جانب دیگر اجزاء جنبش رهایی و در نتیجه ضعف اعلام همبستگی انسانی و آزادیخواهانه با آنان و نبود تشکل و نهادی که بتواند خواستها و مطالبات و مبارزات 

این مردم را سازمان داده، قابل درک است. با وجود این، چنین شیوه ای از اعتراض (خودسوزی) با منطق و خواست مبارزات این مردم که اساسآ آزادیخواهانه و ضد تبعیض و ظلم و تاریک اندیشی و تحجراست، همخوانی ندارد. در یک راستا نیست. هم هدف نیست. سازنده و راهگشا نیست. بنابراین وجود و حضورجسورانه و فعال کسانی که حاضرند دراعتراض به رژیم حتیجان خود را فدا کنند، در جنبش رهایی مردم ما بسیار موثرتر و کارسازتر از آنست که با خودسوزی حاصل شود.



اکنون قریب سه ماه از حادثه جانخراش آتش سوزی دو پیرو آیین یاری در اعتراض به توهین و بی حرمتی دستگاههای رژیم به آنان و همچنین ادامه آن با خودسوزی یک نفر دیگر میگذرد. اگر چه اعتراضات چندی در پی این وقایع صورت گرفته است با این وجود تاکنون مقامات رژیم هیچگونه اقدام کنکرتی انجا م نداده اند. و البته قرار هم نیست انجام دهند! حقیقت آنست بر خلاف توهم و بی تجربه گی و یا مماشات برخیها با رژیم حاکم و جناحهای مختلف آن، مقامات رژیم نه تصمیم دارند و نه برنامه آنرا که به خواستهای بنیادین مردمان یارسان گوش فرا داده و از تبعیض و بی عدالتی و سرکوب و تهمت و تحقیر نسبت به آنان تجدید نظرکنند.



تضییق و تبعیض در حقوق فردی و اجتماعی مردم یارسان تحت نظام جمهوری اسلامی نه مختص این مردم است ونه تعجب کسی را که ناظر و شاهد سیاستهای ضد انسانی جمهوری اسلامی بویژه در رابطه با مخالفین نظری و اقلیتهای فکری و مذهبی باشد، را بر می انگیزد. این رویکرد عمومی و سیاست شناخته شده جمهوری اسلامی از جهانبینی ارتجاعی و قرون وسطایی آن که درقانون اساسی تبلور یافته، استنتاج گردیده است. شریعت در کشوری مانند ایران با توجه به سطح رشد جامعه و عوامل عدیده دیگری به این شکل که می بینیم و تجربه نموده ایم پیاده میشود، در کشوری مانند عراق هم کیشان فقهای حاکم، یعنی نیروهای القاعده در یک شب تمامی اهالی یک روستا در استان موصل (که آنجا اصطلاحا ‘یزیدی’ خطاب میشوند) را در سال ٢٠١١ قتل و عام کردند. تلفیق دین و سیاست، نزدیکی دین و قدرت و استیلای نظام دینی در جامعه در طول تاریخ همواره  برای بشریت فاجعه بار بوده است. گذشته از افراد و نیروهای غیر مذهبی و لائیک پیروان سایر ادیان و مذاهب در چنین جوامعی قربانیان اولیه چنین نظامهای دینی ای بوده و میباشند.



سرکوب فرهنگی و مذهبی مردم یارسان بخشی از رویکرد آزادی ستیز و ضد دمکراتیک رژیم است. سرکوب هار و خشن این مردم همچون سایر دگر اندیشان و ‘غیر خودی ها’ نه یک اشتباه و خودسری از جانب این یا آن بخش و مقام رژیم بلکه برخاسته از رویکرد انحصارطلبانه، ضد دمکراتیک و ارتجاعی است که بنیاد های این رژیم بر آن استوار است. کسانی که مزورانه تلاش میورزند و یا در تمامی سالیان گذشته هم و غمشان را در توجیه کردن و معتدل و اصلاح طلب خواندن این یا آن جناح رژیم بکار برده اند هدفی جز بهر ه وری از خوان یغمایی که رژیم برای مزدوران و کاسه لیسان دور و نزدیکش اینجا و آنجا و بطرق مختلف پهن میکند ندارند.



امروزه حتی اگر کسی یا گروهی بخواهد اعتقادات مذهبی و یا غیر مذهبیش را از گزند سانسور و سرکوب و تفتیش عقاید محفوظ بدارد چاره ای جز تلاش برای جامعه ای آزاد و دمکراتیک که آزادیهای بی قید و شرط  سیاسی،بیان و عقیده و اندیشه و قلم  در آن نه فقط برسمیت شناخته شود بلکه تضمین گردد ندارد. چاره ای جز دوری گزیدن و مبارزه با نظام حاکم و همدلی و همراهی با  کنشگران آزادیخواه و سوسیالیست جامعه که پیگیرترین مدافعین حقوق انسان هستند ندارد. نمیتوان هیولای جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی را از جامعه با ابزارهای مذهبی دیگری (یارسان و یا هر مذهب و دین دیگری) پس زد. تجارب مبارزات دمکراتیک و اجتماعی از زمان انقلاب کبیر فرانسه تا کنون نشان داده است که دین و مذهب عناصری متحد کننده نیستند. بستری برای همبستگی طبقاتی و انسانی نیستند. حلقه وصل گروههای متفاوت انسانی با ویژگیهای خاصی که ممکن است در هر کدام از آنها موجود باشد نیستند. درک و بیان این مسائل بر خلاف ادعاهای کاذب گروهها و دستجات مذهبی و ناسیونالیست نه تنها هیچ تمایزی با مبارزه برای آزادیهای مذهبی ودینی و یا بی دینی ندارد بلکه یگانه بستر قابل اتکا و اعتمادی است که مبارزات مردمان زحمتکش و جویای آزادی حول خواسته های مشترک شان میتواند شکل گرفته و به پیروزی برسد. با نیل به چنین اهدافی مسئله آزادیهای بی قید و شرط سیاسی و بیان و عقیده و نشردر جامعه  پاسخ می گیرد.



برای مواجهه و مقابله با آفت و بلای ویرانگری که جامعه ما با آن طرف استنمیتوان دست به دامان حاکمان شد. نمیتوان از مقامات و دست اندر کارانی که خود باعث و بانی چنین مناسباتی هستند چشم یاری داشت. نمیتوان تحت چنین نظام و سیستمی آزاد بود و به آزادگی زیست و بر اینهمه نکبتی که چنین نظامی بوجود آورده و در سرتاسر جامعه همچون دمل چرکینی گسترانده است اعتراض نکرد، لب به مخالفت نگشود و نشورید. تجربه سی و پنج سال حاکمیت سرمایه وشریعت، سی و پنج سال سرکوب و کشتار واستثمار و چپاول هست و نیست مردم نشان میدهد که تنها با نیروی متحد و سازمانیافته همین مردم است که میتوان و بایستی این دمل چرکین را از ریشه برکند. رژیم قادر است اعتراضات پراکنده و کم صدا را بسرعت و با کمترین هزینه ای سرکوب کند. در مقابل، سازماندهی اعتراضات کوچک و بزرگ مردم، اعتراضات صنفی و سیاسی مردم برای یک زندگی بهتر و شایسته، زندگی ای که در آن نشانی از سرکوب و توهین و فقر و فلاکت نیست، تنها راه پیشبرد مبارزات موفقیت آمیزمردم در جهت دستیای به مطالباتشان می باشد.



چنین مسئله ای به هیچ عنوان نافی استفاده از هر شرایط و امکاناتی برای کاهش فشارهای وارده و یا دستیابی به بخشهایی از مطالبات مردم نیست. مسئله آنست که نباید مردم را به دنبال سراب فرستاد. تنها وسیله ای که میتواند رژیم را به عقب نشینی وادار کند و از دامنه سرکوب و زندان و شکنجه و تبعید و تنگ تر کردن فضای جامعه بکاهد نیروی متحد و متشکل مردم است. چنین مسئله مهمی موضوع نوشته دیگری است که به اطلاع خواهد رسید.



الماس فرضی

سپتامبر٢٠١٣

میرزا حسین سهرابی بانیارانی (فردوسی گوران):

میرزا حسین سهرابی بانیارانی (فردوسی گوران):

 زنده یاد میرزا حسین سهرابی  درروستای بانیاران گوران زندگی میکردند واشعار وی در مدح بزرگان وحال وهوای درونی وعشق به حق و... بوده است 

وسختیها وتبعیدهای زیادی را متحمل شده است

شخصیتی  بسیاز توانمند که آنقدر زیبا شعر می سروده  که به وی لقب فردوسی گوران را داده اند .   

فلک فن نکی ....................................دسم  و دامانت  چنم   فن نکی
 چون  جرده  رای   قافلم  نکی..............بن چینه  و یانم   ریشه کن  نکی
 چون تجار  دانم  غرق  آو  نکی .............کشتیم  گیر دام  و  گرداو  نکی
چون درویش برگم وکلپوس نکی.............ورد   زوانم   و  یا  دوس  نکی
 سر تا پای برگم  سفید پوش نکی ...........خاک  الحدم  و ژیرگوش   نکی
تخته سنگ وفرش بالا پوش نکی............ویلی   کلفتم     فراموش    نکی
بساطم  و خاک     سیا تار  نکی...........هاو  دمی  یاران  لیم  بیزار  نکی
تو راحم   رحم  من  گنام   کردن.........مبو   نه   تقصیر    بندت   ویردن
اگر   نکردم     خاطرت  ریشن .........هنی    تفاوت  من  و  تو    چیشن
تو   راحم   رحم   صبور  ستار.......من ایجاد نه خاک عاصی عصیان بار
توهاید  و روی  چرخ  هفتمینوه........پی   قصد   چن   کس   و    کمینوه
من  افتاده   خاک    و   خمینوه ........دیدم       نمناکی    و       اسرینوه
صرف   نظر  کی  گنای  ویردم ........پیر و  پشیو حال      ویلان   هردم
یه دی  کی  قانون  آقا   و نوکره.........کی  شرط   انصاف  رعیت  پروره
التجام    ایدن    کارساز    کریم .........هم   شادم    بکی  و  وطن     ویم
حسینم  غریب   کردستان   زیدم.........غیر  نه  ذات   تو    نین      امیدم
سهرابی  گناش   نه  حد    ویردن.....امیدش و دست    شهنشای    شرطن

له اشعار شاعر شیرین سخن و عارف بزرگ گوران میرزا حسین بانیارانی

له اشعار شاعر شیرین سخن و عارف بزرگ گوران میرزا حسین بانیارانی












افزودن عنوان










نمندن و کس

دنیا تا و سر نمندن و کس

هی دل تا و کی تو های و هوس

مایلی و میل مهوشان مس

ار چون سلیمان انگشترید بو

سلسله سامان دیو پرید بو

انس و جن و دیو نه فرمانت بو

هزاران سپا نه دیوانت بو

باز هم تا و سر دنیات نوردن

عاقبت مرگن هر مبو مردن

ار چون شاه جمشید جم آرا جم بو

هفتصد سال پایه تختد محکم بو

تاج سلطنت له روی سرد بو

بیست و چوار کشور فرمان برت بو

ار چون شاه ضحاک مار نه دوشت بو

سر تا پا لباس غضو پوشت بو

نه هزار سال عمر یک روژت کم بو

ایران کل نه ژیر ظلمت ماتم بو

روژی دو نفر باج و تیغت بو

خوراک ماران بی دریغت بو

ار چون فریدون فرت و بار بو

مدامن چهرت چون نوبهار بو

نه دس راست سام سوار بو

نه چیت تارون خنجر گذار بو

سلسله سپات هزار هزار بو

ضحاک نه بندت حلقه زنهار بو

تاریخ عمرت نه پانصد سال بو

دشمنانت گشت بی پر و بال بو

ار چون منوچهر ذات و زورت بو

فرمان روایی سلم و طورت بو

ار چون کیقباد نه البرز کوه بید

تقوا و طاعت دار دور نه گروه بید

نهصد سال تمام ایران مدار بیت

نه تخت شاهی ویت بیقرار یبتگ

ار چون کیکاوس طبل کوست بو

چن هزار فیلان منگلوست بو

تاج دانه بند طاوس پرت بو

طوس سپه دار صاحب فرت بو

تاریخ عمرت نه پانصد سال بو

صد سر نه پایه تختت پامال بو

ار چون کیخسرو خسروانیت بو

دوشقه ی درفش کاویانیت بو

شب رنگ بهزاد اسب ژیرت بو

برزو فرامرز زال پیرت بو

شیری چون روسم پهلوانت بو

سراسر جهان نه فرمانت بو

جام جهان بین جهان نمات بو

با خور نه سر عرض و سمات بو

باز هم تا و سر دنیات نوردن

عاقبت مرگن هر مبو مردن

ار چون روسم کله دیو نه سرت بو

خفتانب نه پوس بور نه ورت بو

نعره رعد آسا کوهان کنت بو

حلقه خم خام دیوان بنت بو

گرز نهصد من سام دورت بو

اسلحه و اسباب پوس بورت بو

نه هفتصد فزون سالت تمام بو

بابوت زال زر ژ نطفه سام بو

رخش میدان جوجهان گیرت بو

تدبیر طلسم زال پیرت بو

باز هم تا و سر دنیات نوردن

عاقبت مرگن هر مبو مردن

چون گودرز درفش خورشید فشت بو

هفتاد و هشت کر لشگر کشد بو

گیو صف شکن پیران گیرد بو

بهرام و فرهاد دنگ دلیرت بو

بیژن جنگی نوجواند بو

کشنده حومان پهلواند بو

باز هم تا و سر دنیان نوردن

عاقبت مرگن هر مبو مردن

ار چون قارون گنج بیشمارت بو

دانه و جواهر و خروارت بو

صد قطار شتر ژیر بارت بو

چند نو محوشان پرستارد بو

حسین درد دل با هر نه دل بو

دلکت چون طاو طیان نه کل بو

هزاران چون تو آمان ویردن

هیچکس تا و سر دنیا نوردن

عاقبت مرگن هر مبو مردن

تمام رنج بیور هناسه سردن

با تشکر  له  زحمات جناب  دکترکیخسرو  بابائی  ئه رای  وینه کانی

دیوان میرزاحسین بانیاران گوران

جمخانه سید رضابیگ گوران
وینه گر .دکتر کیخسرو بابائی

دس انتقام مدام نه کار
ناظر اعمال صبح و ایواره
آرو جدم نی کره ناره
نی مکان گرم شعله شراره
هر له جوانی تا ایسه پیرم
تاریخ اعمال خوم ها و ویریم
شرح اقدامات ویم و ویرمن
لی حال پیری دامن گیر من
یسه مکافات عمل درو کم
نه روژ راحتم نه شو خو کم
زبور و صحوف تورات و انجیل
فرقان محمد (ص) سورۀ ابابیل
هر پنج قرائت خیر العمل کن
اوسا نه پاداش نعم البدل کن
حسین وو کسه جهان نا بنیاد
بابا آدم چنی حوا کرد ایجاد
هر کس کردۀ ویش نه پیش پاشن
پاداش عمل راهنمای راشن
غیر له یه دی هیچ له دنیا نین
تقسیم عمل له ازل بین
دیم هر کس بذری شنن پری ویش
آنه ورگیرو بی خوف اندیش
شاکر دیوان گرگان چنی میش
کس له کرده کس ندارو اندیش
اوسا بو سام خط نامه عنبر فام
چون شفای ملهم نیام نه روی زام
ساکن بی زامان نه درد قاتل
مدرام نه عرق شکوفیام چون گل
گشاد بی کلید قاپی مشکلم
خیالات خسم درچی نه دلم
حسین پروانه له شوق گلم
مهر محبت مولا نه دلم
دیوان میرزاحسین بانیاران
با تشکر از  آسید  پیرم صدرا میره  بیگی 

شهید کاکی حسن مه قسودی

 شهید کاکی حسن مه قسودی

ره نگینه خون سه ر سه وز سه واران
هه نای چک چک بچکیه یدن له ئاوان
نه شین دیری نه گیرستن نه شووردن
شه هیدیگه و سه ری نریاس له داوان
علی الفتی

اوضاع تاریخی و جغرافیایی روستای.سنگان که آرزویش به دلم مانده جای اجداد باشد ولی ما تو نباشد ؟

دوستان  عزیز؟
اینجا روستای سنگان که  یکی از قدیم ترین  روستای ما  بوده  که  چند  خانوار یارسانی در  این  روستا زنگی  می کردند و با سر کار  آمدن رژیم جمهوری اسلامی و و بعضی از  خدا  بی  خبر که  این  هم؟
  ربط  به   حمله  سپاه یاسداران  به  روستای قورچی واشی  دارد؟
شاید  نزدیک  به هزار  بار به  وزارت  کشور  به  دادگستری  به  دیوان  ریاست جمهوری شکایت    کرده ایم  ولی  هیچ  نتیجه  ای که  حاصل داشته  باشد  نگرفتیم  چرا ؟
  چون  خوت  قاضی  دادگستری  شهرستان  دالاهو  یکی  از کسانی  بود  که  گفته  اینها  باید  به  هیچ  وجود  در این  روستا  زندگی  نکنند  جون  اینها ضد انقلاب  و کافر هستند چر  جون  جز کوردان  یارسان  بودیم   ایا از این همه تبعیض و نا برابری باید تا کی  سكوت کنیم
كجای این مملكت مال ماست؟و چه تعلق خاطری باید به آن داشته باشیم
نه صاحب قدرتی یافتم كه جوابمان دهد ،

هر چه جوهر در انحصار حاكمان  جمهوری اسلامی بود برای كشیدن خط بطلان بر ما انجام  شد  و هر چه طبل در اختیارشان در راستای خفه كردن ناله امان  در قعر این ظلمتكدة تار.




آشنائی گمشده ام در سرزمین دیرین  ما  ایران ، از مهد تمدن ، زادگاه كوروش و زرتشت ، سرزمین نیكی ها ، نور ، راستی ، انسان دوستی و مدارا . « از فضل پدر مرا چه حاصل ؟» زادگاه كُردان نگهبانان بی جیره و مواجب. از یاران « یارسان » مسكوت مانده و فراموش شده . می شناسی ام ، نه با جسم بی رمق و نام و نشانم ، بل با قلم لرزانم كه هر ازگاهی نیشتری می شود از بهر تركاندن بغض درونم و از خونابة چركین دلم ، كمرنگ خطی می نگارد بر دل یخزدة شب زدگان. شاید كه خراشش برباید خواب از چشم كسی و بگشاید برویم روزنه ای از عشق و امید و شریكم كند از آتش و حُرم . حُرمی كه از كُندة اجدادم گشته پدید .

چه زیباست وقتی تكه كوزه ای با خطوط كج و معوج ، میراثی از فرهنگ بخوانند و اندر قاب حمایت ، چون شیشه عمر بدانند و چه زشت است كه « اندیشه » كه خط و كوزه و فرهنگ ، همه حاصل اوست با چكمة تعصب له كرده و ممنوع بخوانند . ای حامی فرهنگ ، دست مریزاد !!

یارانم از میان تمامی بشریت برخاسته اند ، معیارشان راستی ، پاكی ، افتادگی و گذشت است ؛ با هر آئینی ، مرامی ، مسلكی ، ملیتی. احیاگران فرهنگ ایران زمین اند و زبان و ادبیات و فرهنگ دیرین  كُردی




اوضاع تاریخی و جغرافیایی روستا.سگان

به امید روزی که همه ی انسان در کمال احترام وبه دور از زیاده خواهی وگرایش به ظلم وطرفداری از نا حق در کنار همدیگر زندگی کنیم و از باهم بودن لذت ببریم نه ذلت. و هرکس حق وحقوق خود ار بداند وبرای حقوق دیگران نیز احترام قایل باشد  .         


مشخصات تاریخی : نام رسمی فعلی روستا امامیه علیا می باشد که این روستا در طول دورانهای مختلف تاریخی و با توجه به آثار به جامانده از گذشته نامهای مختلفی از قبیل سگان و سمنگان داشته است . گویا نام سگان که قبل ازبه سر کا امدن  انقلاب اسلامی نام داشته است بر گرفته از نام سمنگان می باشد. ولی تعدادی معتقدند که نام آن از سه تا تپه ، که به سیان گرفته شده است و عدهای معتقدند که بخاطر سنگ زیاد آن بوده است که به سنگان نام داشته است . ولی آنچه که واقعیت است و برگرفته از منابع تاریخی کرمانشاه در گذر تاریخ و کتاب ایلات و عشایر کرمانشاه و آثار به جامانده در این روستا همان سمنگان درست است. احتمالا به قبل از مهاجرت آریایی ها به فلات ایران و به دوره ی قوم لولوبی ها می باشد قوم لولوبی در زمان پادشاهی آنوبانی نی و آثاری هم در دوران هخامنشیان و ساسانیان که مربوط به 2000 تا 2500 سال پیش می باشد کشف شده است . {در محله ای به نام گبری (گوری)} .
......................
اماکن دیدنی وگردشگری روستا:اماکن طبیعی واماکن زیارتی

  از اماکن طبیعی می توان به کوههای زیبای نواکوه-پی کوله وکمر زرد اشاره کرد که نواکوه با ارتفاع 2500متر وگلهای لاله ی واژگونش زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است.چشمه های زیبای کوچک صاف-برضا-وهمچنین تپه های زیبای شاوکه – دارتایو-چیاقیو-چیاجنی-بان مله-بان چاله-گیوژه گه-ر´وبریای و...
....................................



    پوشش گیاهی وجانوری این منطقه:درکوهها ومراتع این منطقه انواع گونه های گیاهی وجانوری وجود دارند که عبارتند از:

  پوشش گیاهی:انواع گونه های خوراکی –غیر خوراکی-درختان-درختچه ها وبوته ها وجوددارند که به نمونه هایی از آنها اشاره می کنیم

   گیاهای خوراکی :کنگر –پاقازه- گیلاخه- سلمانه – تولیه –تیرپوکه –چوبازه –سیوه رونه –کول – زوو –پیرچک –گونور و....

گیاهان غیر خوراکی که استفاده های  فراوانی دارند:سه پره –کما-آسن درگ- زرده سیری-چویر-اسپند- سیوه راتگ –انواع گل ها –پیچنک- پی کول و....

درختان:در کوههای این منطقه به خصوص کوه نواکوه درختانی همچون  بلوط –ون(ونوشک –پسته وحشی)_ زالزالک (گیوژ) –گلابی(امرو) –کی کو –ارجن –تایو و.....

درختچه:از درختچه های مشهور این منطقه می توان به گیلاس وحشی (بلالیوک)و تنگس اشاره کرد.

بوته ها : بن جگ – بن جقان –کتیرا- هزبوه – گیاه چای –وایم و...

انواع گونه های جانوری :

 پستاندران: خرس –گرگ –روباه –کفتار –شغال –جوحه تیغی –خرگوش- موش صحرایی –موش کور –سنجاب –گراز –وبه گفته بعضی ها پلنگ نیز در نواکوه وجود دارد.و...

پرندگان:کبک –سوسگ –جغد(بایه قوش)- کبوتر –یا کریم(وناوکه)-گنجشک- گنجشک کوهی(جقه) –شانه به سر –بلبل –فیسقه –عقاب –شاهین (واشه )-کلاغ –غاژ و....

خزندگان:مارمولک –مار –لاک پشت (کیسل)-خی جه مرخن _قوم قومک و...

دوزیستانی همچون قورباغه و وزغ وحشراتی چون انواع مگسها – ملخ –پشه(پخشه کوره) –مورچه –زنبور –گازولک – زرینه جیکه –سنجاقک و...

فراخوان جمعی از سازمانها و فعالان مدنی و حقوق بشری کردستان در حمایت از خواستهای مردم یارسان

مطابق ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی هر کس حق آزادی فکر، عقیده و مذهب دارد. این حق شامل آزادی داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود، خواه به طور فردی یا جمعی، خواه به طورعلنی یا در خفا در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی می‌باشد. و هیچ‌کس نباید مورد اکراهی واقع شود که به آزادی او در داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خودش لطمه وارد آورد. ودولت‌های طرف این میثاق متعهد می‌شوند که آزادی والدین و بر حسب مورد سرپرستان قانونی کودکان را در تامین آموزش مذهبی و اخلاقی کودکان مطابق معتقدات خودشان محترم بشمارند.

در تحقق آزادی و حقوق فردی، هر کس می بایست تنها زیر محدودیت هایی قرار گیرد که به واسطه ی قانون فقط به قصد امنیت در جهت بازشناسی و مراعات حقوق و آزادی های دیگران وضع شده است تا اینکه پیش شرط های عادلانه ی اخلاقی، نظم عمومی و رفاه همگانی در یک جامعه مردمسالار تأمین گردد. کە حکومت اسلامی ایران نە تنها تامین کنندە این مزایا برای پیروان هیچ مذهب و ایینی در ایران بجز مذهب شیعە اثنی عشری نیست بلکە پیروان دیگر مذاهب و اییینها را نیز مورد سرکوبهای غیر انسانی و ضد حقوق بشری قرار میدهد.

دو نفر از فعالان مدنی و حقوق بشری ملت کورد از جامعه یارسان به دلیل نشان دادن نارضایتی و آشکار کردن سرکوبهای رژیم تمامیت خواه اسلامی نسبت به اقلیت های ملی و مذهبی در مقابل فرمانداری شهرهمدان خود را به آتش کشیدند، کە پیامد ان اعتراضات نهادهای حقوق بشری و اجتماعی را بە عملکرد حکومت تمایت خواە جمهوری اسلامی بە دگر اندیشان را بە همراە داشت.

همزمان در گذشتە ما شاهد بودەایم کە سرکوبهای حکومتی در ایران بر این بخش از کردستان بە دلایل مذهبی بیشتر از مناطق دیگر بودە است، از همان ابتدای بوجود امدن حکومت اسلامی با تبعید گروهی و سوزاندن روستاها و راندن شهروندان بە منطقە جنوب کردستان( کردستان عراق) دشمنی خود را با این مردم افزایش دادە است و اخیرا از ترمیم و بازساخت عبادتگاههای تاریخی این مردم جلوگیری کردە و حتی بارها انها را نیز را ویران کردە است.

در همین راستا مردمان یارسان در حرکتی اعتراضی در جلوی استانداری کرماشان خواهان پایان بخشیدن به این احجاف ها شدند کە مسئولین امر نیز به آنها وعده تحقق خواسته های آنان که خواستی انسانی و حقوق بشری است، را دادند. ولی چنانچه معلوم بودە است ، وعده ها به منوال طبیعت سیستم سیاسی حاکم بر ایران، تنها در حالت وعده باقی ماندە است و هیچ گونە اقدامی صورت نگرفتە است. معترضان یارسانی کرماشان در آن روز در جلوی استانداری کرمانشاە اعلام داشتند که تا روز چهلم آن عزیزان صبر خواهند نمود و دوباره در روز چهلم اعتراضات خود را از سر خواهند گرفت، اعتراضی برای تحقق ابتدایی ترین حقوق انسانی.

چند روز گذشته جمعی از فعالان مدنی و فرهنگی شهرهای کرماشان، سنه و ایلام در فراخوانهایی جداگانه از خواست مردم یارسان حمایت نموده و از مردم کردستان خواسته اند که در روز پنجشنبه، 20 تیرماه در جلوی استانداریهای این شهرها تجمع کنند.

در همین راستا ما به عنوان سازمانها و فعالان مدنی و حقوق بشری کردستان، حمایت خود را از مطالبات انسانی و بشردوستانه مردم یارسان و فعالان مدنی کردستان اعلام می داریم و ازتمام انسان دوستان خواستاریم کە پشتیبانی خود را از خواستهای یارسانیان کە خواستی انسانی و حقوق بشری است اعلام نمایند.

1ـ اتحادیه دانشجویان دمکرات کردستان ایران

2ـ سازمان دانش آموختگان کردستان ایران

3ـ کیهان یوسفی، فعال سیاسی

‏4ــ کیارش شهسواری، فعال سیاسی

‏5ـ شکوفه قبادی، فعال حقوق بشر

‏ 6ـسامان فقەنبی،دبیر اتحادیە جوانان دمکرات شرق کردستان

‏ 7ـ اريا حسيني , فعال دانشجويي

‏ 8ـ علی منظمی، مسئول اتحادیە دانشجویان دمکرات کردستان ایران در خارج از کشور‏

9ـ بهار حسینی،نویسندە‏

10ـ مختار هوشمند فعال هنری و سیاسی

‏11ـ شاهو حسینی – روزنامەنگار

‏ 12ـ کاووس عزیزی ، فعال سیاسی

‏13ـ  وريا تاسه ؛دانشجو….فعال مدني

14ـ سجاد شاهمرادی-فعال سیاسی

‏15ـ  شۆڕش مورادی – چالاکی مه‌ده‌نی‏

16ـ  پێشەوا عەلی پوور – یەکیەتیی نەتەوەیی خوێندکارانی کورد‏

17ـ ئاسۆ پیرۆتی – خوێندكار

18ـ ئەمین قادری-شانۆکار

19ـ موسی باباخانی عضو رهبری حزب دمکرات کردستان ایران

20ـ عطا دالاهو