به گفته اکثر مطلعین ومعمرین وبزرگان سنندج ومیرزا عبدالقادرپاوای

به گفته اکثر مطلعین ومعمرین وبزرگان سنندج ومیرزا عبدالقادرپاوای نژادونویسندگان شهر پاوه آقامیرخسرو را به آبادی شمشیر که دراسناد کهن آنرا شش میر خطاب کرده اند نسبت داده اند.درشعرمعروف شمال از وی یاد نموده است.

میرزا     عبدالقادر   پاوای   نژاد            نه شعر  شمال  او  کردن  و  یاد

چشمه اش معروفن   نشار  پاوه             آبادی   شمشیر   زادگای    خانه

چمه ها نه سا و چیه  میرخسرو             خیالم   ایدن  خاوم     بین   ئه و

کشان و کوان  صحرا  کردن  طی            تا یاوان او  سرای گوران  بی پی

جلای  وطن  کردن  لوان   گوران            ا صلش کردن   کرد      کردستان

جلای  وطن  کرد و عقل و تدبیر               قلای  عدالت    آوردش  و   ویر

پا دان  او رکاو  چیون  شیر دمان            چون کیخسرو شاه لوان اوگوران

وجا   جبروت   سوار   بی  و زین                 تا یاوا او خاک   ایل گوران   زمین

صیادان  تردس  شیران  شیر جو            ماوردن   و بن    شکاران   شاهو

و زور    بازو      هوا   دان   کمن                 یک یک  دشمنان  ماوردن   وبن

پا دان  او رکاو   سرداران  جنگی            بین و  قراول  نه دور خان  والی

چند ژ میرزایان   خوانین   یکسر            صاحب  منصبان  تاج زر  نه  سر

چن ژمیرزایان صاحب عقل وفام              مردان   نامی   سران    نیک  نام

قویخا    و رایتی    چنی   مالکان             کهتر  و  مهتر   صاحب   ولاتان

گشت تحت امر خان  والی   بین              تمام و کمال  لیشان   راضی  بین

سردار   سرتیپ     امیر    گوران            والی  زاده  مرد  امیر خسرو خان

سردار  عسکر  سرهنگ  سالار                شیر دل  نلخش   دایم  بی   قرار

کرد کرد زاده  بگزاده   و  نجیب              والی   والا شان    امیر  سر تیپ

سر حلقه  خانان  باش    بگلران              آقا   میرخسرو    والی     گوران

خان   والا   سر نشین      خانان             راهی  بی و بزم  شار  خاموشان

و امر  و دستور    خانان    سرور             فرما    و جارچی  بکران    خور

جارچی  جارکیشان   و  شارندا               و  در    دیشت  و      و  لا تاندا

جم  سر  ایلان   بین  سیا پوش               نه شون بالای خان  تیرمه پوش

ملک  محبوبان   شیرین  ارمنان               خیاطه خامان    خاصه  غلامان  

زیبا مهوشان جام می نه  دس                  رژیده قدرت   ذات     بالا  دس

زیبا   طلعتان    زلفان    عنبرین               نه بان ترم خان گیسشان برین

خلایق  تمام  یکسر   ماتم  بین                 ژ داخ سردار داخل و  خم بین

نه وینت نین نه روی سر بساط                بیکسان و کس صاحیو ذره ذات

پی چیش دی دنگت نمیووگوش                 و سرگردت بایم سردارسرپوش

اولادان خاص نسل   میرخسرو               یک یک  نامشان  زنده  کم ژنو

بواچم    نامشان   و  دیده و دل            نوه   و   نبیره    خانان    پاک دل

نه سوزی وهار  نه  فصل  پاییز         بوانم       ثنای    خا نان      عازیز

و  فخر و غرور به  بالم  و  ویم           پری     پیشینه  ی   خانان  عظیم

هر له میرخسرو تاو باوه ویم                 نام نیک شان     مواچن    پریم 

باورم و زوان  حسن    کمالات                 آقا ملک نیاز  صاحیو   کرامات

گل  و  گلزارن   نه  فصل پاییز                آمان او پیشوازچنی  ملک عزیز

ملک  طیار چنی   ملک  بهرام                 ادیب  سخنوران   ناطقان کلام

ملک   شاهمراد   والی  گوران                دریای  سخاوت  بهر  بی پایان

ملک  هاشم  نوه ی شیر دلیر                   بی   و حکومت نو قلا  زنجیر

نوه ی   لایق   سردار   ما  هر                  حکومت   دریا  و ملک  طاهر

ووحسن جمال وو  فخرو مقام                   دنیا  تا و سر   نیاوان   و  کام

یک یک ویردن  دنیا  کردن  طی                خانان گوران  سران  نیک پی

مردان بی قیاس نمونه دوربین              ژ هر دو سر دارای نژاد بور  بین

ژ  دوره  نادر شه نشای  ایران               احمد  بیگ  بی و حاکم  گوران

 ذات  بنیامین    آقا  سی  یاقو              ژ ملک بر زنجه  آما    و  دالاهو

گوارن قلخانی چنی  سنجاوی                ایلات   مهشور   مردان    ناوی

ایلات   مزبور  دین      یارستان             پری  سی یاقو سرشان سپریان

احمد بیگ نه عهدآقا سی یاقو                فرمانده  فوج  بی نه ملک  دالاهو

اعتقاد  راسخ دین  طایفه سان               پری  سی یاقو    بنیامین   مهمان

یکی نه سادات دین طایفه سان               دشمنی   مکرد  پی  حاکم گوران

توم حسادت  وشیان  نه دروین             بلیزه ش برزبی ستوین   وستوین

و مکر  و  حیله  فن   باز    مکار        مامورتائین کرد  پی مرگ  سردار

سیکه  بو نیژی چنی  سان قلی            مامور مرگ بین  پی نوه ی  والی

 امیر   گوران    شیر    سهمناک        نه سرا پرده ش غلطان بی وخاک

محمد بیگ  نوه   نسل  زال  زر           بی و جانشین   سردار     سرور

سوار  بی و زین  وینه  جهانگیر       و  زور   بازو  و  ضرب   شمشیر

یک یک  قاتلان    آوردش  و  بن         خان  زبر دس  شیر صف  شکن

رئیس  العشایر  فرمانده  لشکر          چنی  نادرشاه    سردار     عسکر

فرمانده  سپای  لشکر  نادر بی          چون   بور  غران  دائم    قادر بی

نه هر د و سر وینه  گیو   دلاور         تمامی کارانش   ماورد   او   نظر

خان زبردس تیزهوش تیزگوش           مرد کار  زار  نه  میدان   خروش

لایق شایسته  مرد  دربار   بی              هم حاکم گوران هم  سردار  بی

سردار  ایران  شای   قلا زنجیر           شجاع  و بی باک  سرتیپ  دلیر

سپهسالار  دین امیر بهادر  بی            فرزند   دلیر   ملک   طاهر   بی

محمد بیگ سرتیب سالارجنگی          هم  میر گورا ن  هم  شیر رزمی

هنگام ورود نادر شاه برای دفع احمد پاشای باجلان به شهر سرپل ذهاب خبر به امیر گوران محمد بیگ دادند وایشان هم به استقبال  وی رفت ود این جنگ که بین شاه ایران واحمدپاشا درگرفت با اینکه رشادت زیاد ی از خود نشان داد  بالا خره کشته شد .نادر شاه افشار به پاس خدمات سردار گوران چهار طوایف جاف ذهاب را پشت ضمیمه گوران قلعه زنجیر ی کرد.

قاصدان  آمان  او   حضور   خان         تشریف آوردن  شهنشای   ایران

شه نشای  ایران  آما  او  ذهاو           چن  نو سرداران  آمان   او  رکاو

شهنشای ایران  دردم طلب کرد          سردار  گوران  شیر  روی   نبرد

فرما  و  قاصد  و عقل  و   تدبیر         بکران خور   شای    قلاه  زنجیر

آمان  او  حضور  قاصدان    خان         عرض کردن و  سمع والی گوران

شنفتش وگوش سرهنگ سالار              آماده  کران    چند   هزا ر سوار

چن هزار سرباز چنی   سواران            حاضر نه رکاو  گوش  نه  فرمان

جمع  سلطانان  خوانین   یکسر             شای  قلا زنجیر طلب کرد  نه ور

نظم داد او نظام فرمانده  لشکر              راهی  بی  نه  راه سپیده   سحر

فرما  و  جلودار  اسبش   آوردن           پی  سمت ذهاو تشریفش  بردن

و   تاجیل    تاو  آما   او     ذهاو           شیرکار زار  بی خورد  و  بی  خواو

و  امر  و   دستور خان    دلاور              کیشا شان   چادر     تیپ     نامور

اوشو نه  ذهاو  تا خیزیا   افتاو             سپاه  ساکن  بی  نه دیشت  ذهاو

نو جنگ احمد پاشای    باجلان              همرزم     نادر   شاهنشای  ایران

درساعت فرماحکمش  و شتاو              سوار  بی   و  زین  پا  دا  نه رکاو

دس برد نه کمرکیشا نه  غلاف              شمشر    بران   شیر  روی مصاف

نه  دیشت  ذهاو  نه  اردو نادر               روی  کرد  نه سپای دشمن مجاور

و  بال   باهو   و    ضرب   کمن                یکیک  دشمنان   گیر هاورد  وبن

دس برداوشمشیرشیر سرایلان            سپای دشمن گشت بی هراسان

روی ماوردوهرکو سردار  پرزور               مرد     کار زار     شیر    لاو طور

یکه  تاز   میدان    والی   گوران               هجوم    ماورد   جور سیل  واران

تار و مار مکرد  دلیر     بی  باک              عزمش  جزم    بی   بور  سهمناک

او  رو  نه   میدان   نادر  افشار               ا یوالا   کرو    نه    زور        سردار

ژ  چوار   طرفدا  مکیشا    نعره              و   آواز  برز    هرده    و         هرده

لیشعرصه تنگ کردسپای باجلان            وینه  تهمتن دس  برد   او     کمان

نو  قلب  سپاه  تنیا  و بی    کس            پناه  برد و  ذات    فرد      فریادرس

جور برق  وهار  مشانا  شمشیر             سردار    وزین    فرمانده ی    دلیر

روی کرد نه سپاه  سردار جنگی            هجوم   باوران     مردان      رزمی

کیشان نه غلاف  شمشیرو کمان            خیزیا  له    لیشان  صدای  العمان

نه  کله  سحر   تا  خو  ر بی   آوا             شمشیر   مشانا   شیر   صف   پنا

و  بال   باهو    شمشیر  مشانا ن            و  ذوق  زنجیر    بالشان    بسا  ن

او  رو نه  ذهاو یوم   المحشربی             خلایق  حیران    سان   لشکر  بی

نه  دیشت  ذهاو بی  و   چراخان             مل و مور رم کرد  لوان او   ذاخان

دردم امرش کرد  شهنشای ایران            بکران   خلات     سردار     گوران

شای قلازنجیر شیر   دل  نلخش             دس برد او قلخان وینه جهانبخش

سرداری نه سان سپای  باجلان              دس برد نه کمن اما او    میدان                                   رو کرد  نه اردو  شهنشای ایران            وینه     فلامر ز    چنی   فیلد ندان

فرما  و  لشکر    پاشای   باجلان            تمامی    سپاه   بیان     او  میدان

تا  فرمان  شاه  شنفتن  و گوش            آمان   او  میدان  و  داواو خروش

دو سان   لشکر   مردان   رزمی           اسپر  نه  دوشان   حمایل   جنگی

سالار   سرور    شیر   لا   وقین            حاضرنه حضورشای  صاحب نگین

و  امر  بی    چون   دادار    داور            پیکیا    نه     تیر    سردار     خاور

غلطان بی و خاک فرمانده ایلان             محمد بیگ صاحیوسلسله ودومان

نادر  ژ داخش  کیشا    آه  سرد            تاق   ذی  حیات  لیشان   بر نکرد

و  پاس   دلیری   والی    گوران             دریا و  پیشان  چنی   چن   ملکان

نه   پشت  ذهاو    طوایف   جاف           دریا  و گوران  و   عدل   و  ا نصاف

طایفه یزذانبخشی قادرمیرویسی         صفر ویس سلطان طایفه  نیریژی

طایفه طایشه ی مصطفی سلطان         کریا  و  خلات     سردار     گوران

اینه  چوار طایفه   جاف     گورانن            تحت   سلطه   امر  دلیر   مردانن

و شین  و شیون  نه در مال  خان            ترمش هل گردن  پری    قورسان

سردار    قجر    مظفر      نیشان             فاتح و پیروز  نه    جنگ  و   میدان

دارلویس    کریا  نو  مزار    ویش              سردار پر زور   بی   خوف واندیش

ژ   دوره   نادر  چنی    کریم خان              حکومت دریا و ملک   یاسم  خان

اولاده     مهشور    ایل  میرخسرو           فرزند    ناوی    سردار     پیشرو

تک داد او مسند تکیه گاه قدرت               گاواره  گوران  کرد ش  و  پایتخت

ژنسل  محمد بیگ سردارپر زور                فرمانده ی بی باک  خان   لا طور

اولادان  خاص  نسل  نوه  خان               عابدین و موسی  ملک یاسم خان

کوری   ترش   بی  شیر   یگانه                سلطان   علی بیگ   در   در  دانه

قلای  دله کم   کریا    سنگوران                پی خانان  ورین   مردان    گوران

سلطانعلی بیگ   بور   غضبناک                قهرمان   قین  دلیر  و  بی با   ک

 آقا عابدین بیگ سرحلقه  خانان               شیر شیر شکا ر نه سر    دیاران

دلیر  بی پروا    بور سنگین سام              صاحب کمالات هم عقل وهم فام

ریش دوفاقش مهشوربی اوعام              صادق گفتاربی هم  شیرین  کلام

آما   او  عاشقان   شیر    هنرمن              بی و سنگربان   بور صف شکن

آبادی  عاشقان ای دس واودس                کریا   و اسم  شیران  سر مس

عابدین و موسی     میران اعظم              خانان    ناوی  یاران    هاو دم

فرامرز و   سهراب یلان     جا دار              چنی چن سال بین و  مرز دار

میرخسرو فرزند   عابدین  سالار               فرخ   و  حید ر  چنی    ذولفقار

اسماعیل خان    همیشه    بیدار             اولادان   پاک   شیران   هوشیار

کانی فرخ خان اسمش مهشورن           زور حیدری نه جنب  و جوشن

حیدری   لقب   آقا       حیدر خان             سوار  سر حد  صاحب  مرزبان

ناوش مهشور بی نه ایل   گوران         فرزند    ناوی   سلسله   خانان

مرز   ایل  گوران چنی  سنجاوی        سپریان  و   دس   حیدر     ناوی

آقا  عابدین بیگ   سرحلقه خانان       مهشو ر بی او عام نه ایل گوران

کوری  ترش  بی  لایق  و جادار         ناوش سرهنگ  بی سردار سالار

باچم  و   زوان  و لفظ    شیرین         پیشنه ی    تاریخ    اجداد   ورین

بواچم   پری   خواصان    خاص           جه در و گوهرجه  دانه  والماس

ذوالفقار بیگ سر  برزو   سرور           جه  لای بابو چوین  دانه  گوهر

هم بگزایه ونجیب هم دیاری بی               هم جانشین خان هم کاری  بی

نه   اوج   قدرت غرور    جوانی             راهی بی نه راه پی سفر  باقی

آقاعابدین بیگ سر حلقه  خانان              خمین  و خمبار  بین سرگردان

هرصو نه کله سحرو دنگ   برز            مچریا و  فرزن   سردار سر مس

مواتش و فرزن  روله  سردارم               له شون  بالات خم  بین  و بارم

ناوش  دیاری  بی  دیار و  دیار                او یل    مسته  بور    بی    قرار

 بواچم   پری    اولادان    خان                هرگزگوش مدن و دنگ نااهلان

هرکس عاقل بودایم بیو گوش                اجداد  ویش    نمکو    فراموش

نه کرین کاری که  بود و عادت               رگ وریشه ویت  بکری  خجالت

هرکس بنا سان ورگ و ریشه                گورائی  نیاکان   بکران   و  پیشه

بواچم      پری   اولادان   خان                 هرگز  مکفن   و شون   گمراهان

حکیم سخن سنج هم سخندان بن                عاقلان  کار  جور   پیشنان    بن

باوران  و یاد   گذشته   پیشنان                  خنجر  و سنان کار نکی      لیتان

بوینین  و چم    باورین    و  ویر              نیاکان    گورا  و   عقل   و    تدبیر

هی داد هی  بیداد  ندس زمانه                    خانان   سلطانان   بین      بیگانه

دوگوهرش  بی گواهر   نیشان                  جد    بزرگوار     شیر      لا مکان

خواصان خاص بااصل و نیشان                     آقا  خسرو بیگ  چنی  الفت خان

باچم و زوان ژ اصل و    ارکان                   زنده   کم    ژ  نو     نام      نیاکان

بواچم   ار هی  خانان    ورین                   صاحب ملک  ماوا  نه  عهد دیرین

نام و  نیشانتان  هن له  تاریخ                   ژ   کره    زمین    تا  سیاره مریخ

خوانین یکسرنه تاریخ  گوران                     همیشه  دیارین  جه کل سرحدان

این شعر ادامه دارد وبرداشت از این شعر باذکر نام نویسنده بلا مانع می باشد در پایان بنده شاعرنیستم اما گهگای شعر می سرایم واز استادان بزرگ این فن عذر می خواهم اگر نواقصی در این شعر است با نظرات وپیشنهادات ارزنده وسودمندشان بنده را راهنمای فرمایند باتشکر فرامرز خسروی گوران

 نوشته شده توسط فرامرز خسروی گوران

 

معرفی بزرگان علم وادب کردی از ایل گوران بزرگ از نوادگان میر خسرو

 

معرفی بزرگان علم وادب کردی از ایل گوران بزرگ از نوادگان میر خسرو

1-آقا میر خسرو  سرحاقه خانان وسران گوران قلعه زنجیری که هنگامی توسط  حضرت بابا یادگار از زندان حاکمان وقت رهای می یابد  شعر معروف نه قاپی یارن را می سراید.
2-اسداله خان سرتیپ میر پنج  فرزند مصطفی خان حاکم گوران   شاعر  شعر نه کوی دالاهورا می سراید
3-محمد ولیخان خان خانان میر پنج شاعر که تخاص نصرت داشته و نقاش که در ایام جوانی در اثر بیماری سل جان به جان آفرین تسلیم می کند
4-غلامرضا خان رشیدالسلطان فرزند محمد ولی خان میر پنج ومادرش نور تاج خانم فرزند شاهزاده  محمد باقر میرزای خسروی ونوه ی شاهزاده محمد علی میرزای دولتشاه که در سال 1275 ه قدر گهوار به دنیا آمد ودر سال 1330شمسی در تهران دار فانی را وداع گفت.تخلص- شاعر –نویسنده – محقق- مترجم- استاد دانشگاه در مطالب بعدی در مورد این بزرگمرد ایل گوران بیشتر می پردازیم .
5- سیامک خان فرزند غلامرضاخان کارگردان سینمای ایران-  شاعرکه دفتر شعری از وی در سال 1380به همت فرزندانش به چاپ رسید - تحصیلاتش را دررشته حقوق  دانشگاه تولوز فرانسه  به پایان رساند د ر سال 1328 به استخدام وزارت امور خارجه درآمد، و از همان زمان به ترجمه داستان‌هاي خارجي و چاپ آن‌ها در مطبوعات پرداخت. تعدادي از ترجمه‌هاي او در خلال سال هاي 1328 تا 1330 در مجله‌هاي فردوسي و خوشه چاپ شده است.
6-شاپور خان یاسمی  برادربزگتر سیامک خان مدیر تهیه فیلم (پارس فیلم) وعلی کسمای در کنار آنها داستان وگفت گوهای فیلمای کوشان را می نوشت .
تنبور نوازان وکلام خوان
1-غلام شاه خان کیهوری  فرزند حسین قلی خان نوازنده نامی در روستای سیمانی سفلی به گفته معمرین ایل هنگام نوازندگی از چوپ کبریت استفاده کرده است  که باعث حیرت همگان گردیده است
2-نایب علی خان مصطفایی فرزند  نادر قلی خان نوازند چیره دست در روستا ی سیمانی سفلی
3-درویش خان خسروی فرزند خسروبیگ که نام وی صحبت اله خان بوده وی در ایام طفولیت به زیارت حضرت بابا یادگار مشرف می شوند که نام وی را درویش می گذارند  نوازنده ی تنبور در روستای مله امیر خان که تنبورش استاد چنگیز پدر بزرگ استاد اسداله برایش ساخته بود
4-فیض اله خان خسروی فرزند درویشخان نوازنده-در بزم هوره هم چیره دست هست که صدایی رسا وشیوا دارند  کلام خوان که  در روستای مله امیرخان
5-ابراهیم خان  یاسمی فرزند میر ایاز خان نوازند وکلام خوان در روستا بریه خانی که در نطق سخن بسیار ماهر بودند
6-عسکرخان پژم فرزند ابراهیم خان نوازنده تنبور در روستای سنگ بل که در جوانی در گذشت
7-محمد یاسمی برادر عسکر خان  فرزند ابرهیم خان نوازنده تنبور وکلام خوان درروستای سنگ بل
بعضی از بزرگوران به دلایلی گمنام  ماندند ویا نخواستند اسمی از آنها برده شود ومن امروز با کسب اجازه از محضرآنها ی که زنده هستند و آنهای که در قید حیات نیستند نام شان را زنده کردم ویاد وخاطره شان را گرامی می داریم .

 

به گفته اکثر مطلعین ومعمرین وبزرگان سنندج ومیرزا عبدالقادرپاوای نژادونویسندگان شهر پاوه آقامیرخسرو را به آبادی شمشیر که دراسناد کهن آنرا 

 

 

شش میر خطاب کرده اند نسبت داده اند.درشعرمعروف شمال از وی یاد نموده است.

میرزا     عبدالقادر   پاوای   نژاد                نه شعر  شمال  او  کردن  و  یاد

چشمه اش معروفن   نشار  پاوه             آبادی   شمشیر   زادگای    خانه

چمه ها نه سا و چیه  میرخسرو             خیالم   ایدن  خاوم     بین   ئه و

کشان و کوان  صحرا  کردن  طی             تا یاوان او  سرای گوران  بی پی

جلای  وطن  کردن  لوان   گوران               ا صلش کردن   کرد      کردستان

جلای  وطن  کرد و عقل و تدبیر                  قلای  عدالت    آوردش  و   ویر

پا دان  او رکاو  چیون  شیر دمان               چون کیخسرو شاه لوان اوگوران

وجا   جبروت   سوار   بی  و زین                تا یاوا او خاک   ایل گوران   زمین

صیادان  تردس  شیران  شیر جو               ماوردن   و بن    شکاران   شاهو

و زور    بازو      هوا   دان   کمن                 یک یک  دشمنان  ماوردن   وبن

پا دان  او رکاو   سرداران  جنگی               بین و  قراول  نه دور خان  والی

چند ژ میرزایان   خوانین   یکسر                 صاحب  منصبان  تاج زر  نه  سر

چن ژمیرزایان صاحب عقل وفام                مردان   نامی   سران    نیک  نام

قویخا    و رایتی    چنی   مالکان                کهتر  و  مهتر   صاحب   ولاتان

گشت تحت امر خان  والی   بین               تمام و کمال  لیشان   راضی  بین

سردار   سرتیپ     امیر    گوران              والی  زاده  مرد  امیر خسرو خان

سردار  عسکر  سرهنگ  سالار                شیر دل  نلخش   دایم  بی   قرار

کرد کرد زاده  بگزاده   و  نجیب                والی   والا شان    امیر  سر تیپ

سر حلقه  خانان  باش    بگلران              آقا   میرخسرو    والی     گوران

خان   والا   سر نشین      خانان             راهی  بی و بزم  شار  خاموشان

و امر  و دستور    خانان    سرور              فرما    و جارچی  بکران    خور

جارچی  جارکیشان   و  شارندا               و  در    دیشت  و      و  لا تاندا

جم  سر  ایلان   بین  سیا پوش              نه شون بالای خان  تیرمه پوش

ملک  محبوبان   شیرین  ارمنان              خیاطه خامان    خاصه  غلامان   

زیبا مهوشان جام می نه  دس                 رژیده قدرت   ذات     بالا  دس

زیبا   طلعتان    زلفان    عنبرین                نه بان ترم خان گیسشان برین

خلایق  تمام  یکسر   ماتم  بین                ژ داخ سردار داخل و  خم بین

نه وینت نین نه روی سر بساط               بیکسان و کس صاحیو ذره ذات

پی چیش دی دنگت نمیووگوش             و سرگردت بایم سردارسرپوش

اولادان خاص نسل   میرخسرو               یک یک  نامشان  زنده  کم ژنو

بواچم    نامشان   و  دیده و دل             نوه   و   نبیره    خانان    پاک دل

نه سوزی وهار  نه  فصل  پاییز            بوانم       ثنای    خا نان      عازیز

و  فخر و غرور به  بالم  و  ویم             پری     پیشینه  ی   خانان  عظیم

هر له میرخسرو تاو باوه ویم                 نام نیک شان     مواچن    پریم  

باورم و زوان  حسن    کمالات                 آقا ملک نیاز  صاحیو   کرامات

گل  و  گلزارن   نه  فصل پاییز                آمان او پیشوازچنی  ملک عزیز

ملک  طیار چنی   ملک  بهرام                 ادیب  سخنوران   ناطقان کلام

ملک   شاهمراد   والی  گوران                دریای  سخاوت  بهر  بی پایان

ملک  هاشم  نوه ی شیر دلیر                بی   و حکومت نو قلا  زنجیر

نوه ی   لایق   سردار   ما  هر                  حکومت   دریا  و ملک  طاهر

ووحسن جمال وو  فخرو مقام                دنیا  تا و سر   نیاوان   و  کام

یک یک ویردن  دنیا  کردن  طی                خانان گوران  سران  نیک پی

مردان بی قیاس نمونه دوربین              ژ هر دو سر دارای نژاد بور  بین

ژ  دوره  نادر شه نشای  ایران               احمد  بیگ  بی و حاکم  گوران

 ذات  بنیامین    آقا  سی  یاقو               ژ ملک بر زنجه  آما    و  دالاهو

گوارن قلخانی چنی  سنجاوی              ایلات   مهشور   مردان    ناوی

ایلات   مزبور  دین      یارستان             پری  سی یاقو سرشان سپریان

احمد بیگ نه عهدآقا سی یاقو             فرمانده  فوج  بی نه ملک  دالاهو

اعتقاد  راسخ دین  طایفه سان        پری  سی یاقو    بنیامین   مهمان

یکی نه سادات دین طایفه سان       دشمنی   مکرد  پی  حاکم گوران

توم حسادت  وشیان  نه دروین           بلیزه ش برزبی ستوین   وستوین

و مکر  و  حیله  فن   باز    مکار        مامورتائین کرد  پی مرگ  سردار

سیکه  بو نیژی چنی  سان قلی       مامور مرگ بین  پی نوه ی  والی

 امیر   گوران    شیر    سهمناک        نه سرا پرده ش غلطان بی وخاک

محمد بیگ  نوه   نسل  زال  زر           بی و جانشین   سردار     سرور

سوار  بی و زین  وینه  جهانگیر      و  زور   بازو  و  ضرب   شمشیر

یک یک  قاتلان    آوردش  و  بن         خان  زبر دس  شیر صف  شکن

رئیس  العشایر  فرمانده  لشکر       چنی  نادرشاه    سردار     عسکر

فرمانده  سپای  لشکر  نادر بی       چون   بور  غران  دائم    قادر بی

نه هر د و سر وینه  گیو   دلاور        تمامی کارانش   ماورد   او   نظر

خان زبردس تیزهوش تیزگوش         مرد کار  زار  نه  میدان   خروش

لایق شایسته  مرد  دربار   بی          هم حاکم گوران هم  سردار  بی

سردار  ایران  شای   قلا زنجیر         شجاع  و بی باک  سرتیپ  دلیر

سپهسالار  دین امیر بهادر  بی         فرزند   دلیر   ملک   طاهر   بی

محمد بیگ سرتیب سالارجنگی         هم  میر گورا ن  هم  شیر رزمی

هنگام ورود نادر شاه برای دفع احمد پاشای باجلان به شهر سرپل ذهاب خبر به امیر گوران محمد بیگ دادند وایشان هم به استقبال  وی رفت ود این جنگ که بین شاه ایران واحمدپاشا درگرفت با اینکه رشادت زیاد ی از خود نشان داد  بالا خره کشته شد .نادر شاه افشار به پاس خدمات سردار گوران چهار طوایف جاف ذهاب را پشت ضمیمه گوران قلعه زنجیر ی کرد.

قاصدان  آمان  او   حضور   خان           تشریف آوردن  شهنشای   ایران

شه نشای  ایران  آما  او  ذهاو           چن  نو سرداران  آمان   او  رکاو

شهنشای ایران  دردم طلب کرد          سردار  گوران  شیر  روی   نبرد

فرما  و  قاصد  و عقل  و   تدبیر            بکران خور   شای    قلاه  زنجیر

آمان  او  حضور  قاصدان    خان           عرض کردن و  سمع والی گوران

شنفتش وگوش سرهنگ سالار           آماده  کران    چند   هزا ر سوار

چن هزار سرباز چنی   سواران            حاضر نه رکاو  گوش  نه  فرمان

جمع  سلطانان  خوانین   یکسر           شای  قلا زنجیر طلب کرد  نه ور

نظم داد او نظام فرمانده  لشکر          راهی  بی  نه  راه سپیده   سحر

فرما  و  جلودار  اسبش   آوردن           پی  سمت ذهاو تشریفش  بردن

و   تاجیل    تاو  آما   او     ذهاو           شیرکار زار  بی خورد  و  بی  خواو

و  امر  و   دستور خان    دلاور              کیشا شان   چادر     تیپ     نامور

اوشو نه  ذهاو  تا خیزیا   افتاو             سپاه  ساکن  بی  نه دیشت  ذهاو

نو جنگ احمد پاشای    باجلان              همرزم     نادر   شاهنشای  ایران

درساعت فرماحکمش  و شتاو              سوار  بی   و  زین  پا  دا  نه رکاو

دس برد نه کمرکیشا نه  غلاف              شمشر    بران   شیر  روی مصاف

نه  دیشت  ذهاو  نه  اردو نادر               روی  کرد  نه سپای دشمن مجاور

و  بال   باهو   و    ضرب   کمن                یکیک  دشمنان   گیر هاورد  وبن

دس برداوشمشیرشیر سرایلان            سپای دشمن گشت بی هراسان

روی ماوردوهرکو سردار  پرزور               مرد     کار زار     شیر    لاو طور

یکه  تاز   میدان    والی   گوران               هجوم    ماورد   جور سیل  واران

تار و مار مکرد  دلیر     بی  باک              عزمش  جزم    بی   بور  سهمناک

او  رو  نه   میدان   نادر  افشار               ا یوالا   کرو    نه    زور        سردار

ژ  چوار   طرفدا  مکیشا    نعره              و   آواز  برز    هرده    و         هرده

لیشعرصه تنگ کردسپای باجلان            وینه  تهمتن دس  برد   او     کمان

نو  قلب  سپاه  تنیا  و بی    کس            پناه  برد و  ذات    فرد      فریادرس

جور برق  وهار  مشانا  شمشیر             سردار    وزین    فرمانده ی    دلیر

روی کرد نه سپاه  سردار جنگی            هجوم   باوران     مردان      رزمی

کیشان نه غلاف  شمشیرو کمان            خیزیا  له    لیشان  صدای  العمان

نه  کله  سحر   تا  خو  ر بی   آوا             شمشیر   مشانا   شیر   صف   پنا

و  بال   باهو    شمشیر  مشانا ن            و  ذوق  زنجیر    بالشان    بسا  ن

او  رو نه  ذهاو یوم   المحشربی             خلایق  حیران    سان   لشکر  بی

نه  دیشت  ذهاو بی  و   چراخان             مل و مور رم کرد  لوان او   ذاخان

دردم امرش کرد  شهنشای ایران            بکران   خلات     سردار     گوران

شای قلازنجیر شیر   دل  نلخش             دس برد او قلخان وینه جهانبخش

سرداری نه سان سپای  باجلان              دس برد نه کمن اما او    میدان                                   رو کرد  نه اردو  شهنشای ایران            وینه     فلامر ز    چنی   فیلد ندان

فرما  و  لشکر    پاشای   باجلان            تمامی    سپاه   بیان     او  میدان

تا  فرمان  شاه  شنفتن  و گوش            آمان   او  میدان  و  داواو خروش

دو سان   لشکر   مردان   رزمی           اسپر  نه  دوشان   حمایل   جنگی

سالار   سرور    شیر   لا   وقین            حاضرنه حضورشای  صاحب نگین

و  امر  بی    چون   دادار    داور            پیکیا    نه     تیر    سردار     خاور

غلطان بی و خاک فرمانده ایلان             محمد بیگ صاحیوسلسله ودومان

نادر  ژ داخش  کیشا    آه  سرد            تاق   ذی  حیات  لیشان   بر نکرد

و  پاس   دلیری   والی    گوران             دریا و  پیشان  چنی   چن   ملکان

نه   پشت  ذهاو    طوایف   جاف           دریا  و گوران  و   عدل   و  ا نصاف

طایفه یزذانبخشی قادرمیرویسی         صفر ویس سلطان طایفه  نیریژی

طایفه طایشه ی مصطفی سلطان         کریا  و  خلات     سردار     گوران

اینه  چوار طایفه   جاف     گورانن            تحت   سلطه   امر  دلیر   مردانن

و شین  و شیون  نه در مال  خان            ترمش هل گردن  پری    قورسان

سردار    قجر    مظفر      نیشان             فاتح و پیروز  نه    جنگ  و   میدان

دارلویس    کریا  نو  مزار    ویش              سردار پر زور   بی   خوف واندیش

ژ   دوره   نادر  چنی    کریم خان              حکومت دریا و ملک   یاسم  خان

اولاده     مهشور    ایل  میرخسرو           فرزند    ناوی    سردار     پیشرو

تک داد او مسند تکیه گاه قدرت               گاواره  گوران  کرد ش  و  پایتخت

ژنسل  محمد بیگ سردارپر زور                فرمانده ی بی باک  خان   لا طور

اولادان  خاص  نسل  نوه  خان               عابدین و موسی  ملک یاسم خان

کوری   ترش   بی  شیر   یگانه                سلطان   علی بیگ   در   در  دانه

قلای  دله کم   کریا    سنگوران                پی خانان  ورین   مردان    گوران

سلطانعلی بیگ   بور   غضبناک                قهرمان   قین  دلیر  و  بی با   ک

 آقا عابدین بیگ سرحلقه  خانان               شیر شیر شکا ر نه سر    دیاران

دلیر  بی پروا    بور سنگین سام              صاحب کمالات هم عقل وهم فام

ریش دوفاقش مهشوربی اوعام              صادق گفتاربی هم  شیرین  کلام

آما   او  عاشقان   شیر    هنرمن              بی و سنگربان   بور صف شکن

آبادی  عاشقان ای دس واودس                کریا   و اسم  شیران  سر مس

عابدین و موسی     میران اعظم              خانان    ناوی  یاران    هاو دم

فرامرز و   سهراب یلان     جا دار              چنی چن سال بین و  مرز دار

میرخسرو فرزند   عابدین  سالار               فرخ   و  حید ر  چنی    ذولفقار

اسماعیل خان    همیشه    بیدار             اولادان   پاک   شیران   هوشیار

کانی فرخ خان اسمش مهشورن           زور حیدری نه جنب  و جوشن

حیدری   لقب   آقا       حیدر خان             سوار  سر حد  صاحب  مرزبان

ناوش مهشور بی نه ایل   گوران           فرزند    ناوی   سلسله   خانان

مرز   ایل  گوران چنی  سنجاوی            سپریان  و   دس   حیدر     ناوی

آقا  عابدین بیگ   سرحلقه خانان            مهشو ر بی او عام نه ایل گوران

کوری  ترش  بی  لایق  و جادار             ناوش سرهنگ  بی سردار سالار

باچم  و   زوان  و لفظ    شیرین              پیشنه ی    تاریخ    اجداد   ورین

بواچم   پری   خواصان    خاص              جه در و گوهرجه  دانه  والماس

ذوالفقار بیگ سر  برزو   سرور               جه  لای بابو چوین  دانه  گوهر

هم بگزایه ونجیب هم دیاری بی            هم جانشین خان هم کاری  بی

نه   اوج   قدرت غرور    جوانی             راهی بی نه راه پی سفر  باقی

آقاعابدین بیگ سر حلقه  خانان              خمین  و خمبار  بین سرگردان

هرصو نه کله سحرو دنگ   برز              مچریا و  فرزن   سردار سر مس

مواتش و فرزن  روله  سردارم               له شون  بالات خم  بین  و بارم

ناوش  دیاری  بی  دیار و  دیار                او یل    مسته  بور    بی    قرار

 بواچم   پری    اولادان    خان                هرگزگوش مدن و دنگ نااهلان

هرکس عاقل بودایم بیو گوش                اجداد  ویش    نمکو    فراموش

نه کرین کاری که  بود و عادت               رگ وریشه ویت  بکری  خجالت

هرکس بنا سان ورگ و ریشه                گورائی  نیاکان   بکران   و  پیشه

بواچم      پری   اولادان   خان                 هرگز  مکفن   و شون   گمراهان

حکیم سخن سنج هم سخندان بن          عاقلان  کار  جور   پیشنان    بن

باوران  و یاد   گذشته   پیشنان                خنجر  و سنان کار نکی      لیتان

بوینین  و چم    باورین    و  ویر                نیاکان    گورا  و   عقل   و    تدبیر

هی داد هی  بیداد  ندس زمانه                خانان   سلطانان   بین      بیگانه

دوگوهرش  بی گواهر   نیشان                جد    بزرگوار     شیر      لا مکان

خواصان خاص بااصل و نیشان                 آقا  خسرو بیگ  چنی  الفت خان

باچم و زوان ژ اصل و    ارکان                   زنده   کم    ژ  نو     نام      نیاکان

بواچم   ار هی  خانان    ورین                   صاحب ملک  ماوا  نه  عهد دیرین

نام و  نیشانتان  هن له  تاریخ                   ژ   کره    زمین    تا  سیاره مریخ

خوانین یکسرنه تاریخ  گوران                   همیشه  دیارین  جه کل سرحدان

این شعر ادامه دارد وبرداشت از این شعر باذکر نام نویسنده بلا مانع می باشد در پایان بنده شاعرنیستم اما گهگای شعر می سرایم واز استادان بزرگ این فن عذر می خواهم اگر نواقصی در این شعر است با نظرات وپیشنهادات ارزنده وسودمندشان بنده را راهنمای فرمایند باتشکر فرامرز خسروی گوران

یاد ایل وه خیر

یاد ایل وه خیر
گوشه ئ دلگم چجور واز بکم
گپ عشایر چیو آغاز بکم
دی بوو پیازاخ ریون دان نیه
دی نان ساجی وه ر تاوان نیه
دی دنگ صیاد هووره چرر نیه
زرین سواران له کلهر نیه
صدای نازاران پاشنه پر نیه
تفنگ چی آهو له گل بر نیه
گَل گل نازاران له سراو نیه
شوخیو خنه خن له لیو آو نیه
له تقه ئ برنو دس تفنگ چی
گله یل هراسان نوی من وه جی
دی هول و کوچ وهاران نیه
رنگائ رنگ واران دواران نیه
پشیوی سووه یل وره ما نیه
دی هیله ئ اسپ و قووره ئ گا نیه
قاره ئ میه زای ناو آخل نیه
گیری کیوانوو داخ له دل نیه
دی رمه ئ دیول دنگ ساز نیه

غمزه ئ نازاران له ریو ناز نیه
دی چوپی کیشان ناله ئ ساز نیه
دنگ سیور کردن و هی شاواز نیه
دی دنگ سوار برنو شان نیه
آثارئ له شوون مال خان نیه
دی رمه ئ گاوس دولمن نیه
کره جور قتو دار وه ن نیه
دی دیک وخزیان له دوو خس نیه
له ناو آخلیل دنگ پس نیه
نه بووله ئ بزن نه قاره ئ میه
دنگ هول و کوچ عشایر نیه
صیدمحمد شیرزادی
وینه گر . دکتر کیخسرو بابایی

حضرت تیمور مرمو :

حضرت تیمور مرمو :
چرخچی جهان منشورن نه عام ............... زور ظالمان بگیرو تمام
وختن که بیو مامور سلطان.................. وکیل حقن نه کرمانشاهان
 چوار ملک حاضر ملوان و دویر......مواچن پی چیش یه هانه زنجیر
 یه زنجیر نین یه رشته نورن...............موسی نه کلام نه کوه تورن
 یه رنگ ویشن و زنجیره وه.................و دام و دستان و ی تکبیره
وه بازار خواجام صد هزار رنگه............پادشام خوشیره بنیام نهنگه
هاوارم سلطان و بنیام کردن...........هم زنجیردو شاخ نریان نه گردن
 فانی تمام بو ویران بو یانه .................یاری رواج مو،شم و پروانه
اول وآخرم کلام یارن........................من خو علی دیم دلدل سوارن

 [L خلاصه از زندگی حضرت تیمور در دهستان گوران واقع در استان کرمانشاه سه روستا به نام بانیاران وجود دارد و یکی از این قریه ها بانیاران تیمور نام دارد که تقریبا" در ۲۵ کیلومتری بخش گهواره گوران قرار دارد ۰ حضرت آتیمور در زمان سلطنت ناصر الدین شاه قاجار میزیسته ودر همین زمان در سن ۲۰ سالگی در محل میدان اعدام کرمانشاه ( بانک ملی کنونی) اورا شهید کرده وسر مبارکش را از تن جدا کردند ۰ حضرت آتیمور از یاران حضرت آسید براکه گوران بوده ۰ تیمور بانیاران را از روی کلامات دوره آسید فرضی باید شناخت که این بزرگوار به همراه یارانش در دوره نادر شاه افشار میزیسته اند ۰
: حضرت شیخ امیر یکی از یاران آسید فرضی گواهی تیمور را اینگونه بیان میکند

: تا تیمور پای طوق نرژیو و حوین.........پشت ظالمان نمبو زوین

 ودر جایی دیگر با توجه به اینکه حضرت آ تیمور تجلی ذات با با یادگار میباشد میفرماید
 گاه بو نه جلوه ی شهید نازار............بنمانو دفتر حسین یادگار

سید جوزی فرزند آسید فرضی که یادگار مهمان میباشد در مورد تیمور بانیاران میفرماید :
جه بانیاران دا برز بو قوای قو .......پر بو نه غو غای قاپی دالاهو
 بروز بو هم همه یشورش تیمور........کرو صرافی بدان زین کور

  در جایی دیگر محل شهید شدن تیمور بانیاران را سید جوزی گواهی میدهد:

ایمجار نو دما و فرمان شاه.....
 نه کرمانشان دا روح طی مکروم .......نه غیب چنی تو آواز مدروم


و حضرت سلیم که شاه ابراهیم مهمان بوده است در مورد شهید شدن تیمور بانیاران اینگونه میفرماید :
تیمور پی باقی کرو ادعا........................ناگاه بوینو علم سیاه
علم قتلش نه غیب اظهار بو............تیمور هم شهید تیغ آودار بو

و اما خلاصه ای از زندگی تیمور بانیارانی ۰تیمور فرزند رضا که بنا به نوشته محققین و تذکره نویسان در سال ۱۲۴۶ حجری قمری در روستای بانیاران منطقه گوران در دامنه کوه دالاهو از توابع استان کرمانشاهان پا به عرصه وجود گذارده و ایام کودکی و جوانی را ضمن اشتغال به شغل شریف کشاورزی و دامداری در حد و امکانا ت محلی به تحصیل علم و با روحی با عظمت به کسب وصول به حقایق باطنی پرداخته تا حدی که سر امد درویشان و گویندگان و شاعران روحانی و عرفانی دوره ی حضرت آ سید براکه که اکثر در قریه ی توت شامی پر وانه وار گرد شمع جمال اقا و مولای خود جمع بودند گردید ایشان دارای کشف و کرامات بسیاری بوده ودر دوره خود شروع به پیشگوییهایی نموده که همین مسیله باعث گردید که یاران مخلص گرد شمع جمالش جمع شده و ارام ارام نام مقدس تیمور بر سر زبانها بیفتد با توجه به اینکه در اطراف هر گلی خارهایی خطر ناک و آزار رسان بسیار ند و هر لحظه قصد آزار گل زیبا و خوش بو را دارند لذا در اطراف و نزدیکی ان بزر گوار نیز دان زشت سیرت بودند که با خبث طینت و حقد و حسد شروع به کینه توزی و آتش افروزی و طرح نقشه ی شومی نمودند و با رفت و آمدهای مکرر در نزد حکومت وقت کرمانشاه ( عماد الدوله ) و حاکم شرع ( اقا محمد علی کرمانشاهی ) که نصبت به یارستان و درویشان حساسیت عجیبی داشت و قبلا" نیز مظفر علی شاه کرمانی و معصومعلی شاه دکنی و چندین نفر دیگر از صو فیه را به قتل رسانیده بود و نزد ایشان چنین وانمود کرده بودند که تیمور علاوه بر اینکه با نشان دادن اعجاز و کرامات از راه سحر و افسون و جادو بر ضد دین و مذهب نیز قیام کرده و با اعلام جمهوری خواهی قصد کودتا دارد و یکی از مدارک بد خواهان بند کلام منظوم و معروف مبنی بر پیشگویی در بوجود امدن جمهوری و اخراج شاهان از تخت و تاج سلطنت است که میفرماید :

شکسته قولان حکمش رواج بو...........شاهان نه روی تخت عالم اخراج بو

 تیمور سری پرشور داشته قلندری بی پروا واز جان گذشته و نصبت به حکام زمان بیتوجه بود لذا با توجه به مفاد کلامات انقلابی وی و ازدحام پر شور و بی سابقه مردم و سعایت و بد خواهی گمراهان دور از حقیقت محلی اخر الامر ماورین حکومت آتیمور را با حالتی دستگیر و به دستور عماد الدوله یکسر به نزد حاکم شرع آقا محمد علی کرمانشاهی میبرند و تیمور تنبوری در دست داشته چنانکه مرحوم معصوم علی شاه شیرازی در صفحه ۵۹۱ جلد سوم طرائق الحقایق از قول میرزا محمود گرکانی یکی از طلبه هایی که در ان لحظه ودر ان زمان در محضر حاکم شرع بوده تلمذ میکرد مینویسد : در محضر حاکم شرع بودم که درویشی به نام بابا تیمور به نزد حاکم آورده و حاکم شرع از او پرسید که اصول دین تو چند است و ان در ویش شروع به تنبور زدن کرده و میخواند که یکتاست یار ما بی همتاست یار ما و با تنبور خود کاری کرد که هیچکس در ان مجلس نمیتوانست حرکتی کند و در پایان نیز به حاکم شرع گفت مگر متوکل شدی که راه را بر زوار میگیری و از خانه بیرون رفت و چون طبق کلامات خود حضرت آتیمور باید در راه دین سلطان شهید میشد لذا خود را به سربازان حکومت معرفی و پس از ۶ ماه حبس عاقبت در سحرگاه روزی در سبزه مبدان کرمانشاه شربت شهادت را نوشید تا به یارسان این پیام را بدهد که جان کمترین چیزی است که میتوان در راه دین سلطان اسحاق داد در رابطه با شهادت وظهور مجدد ایشان کلاماتی شیوا از آتیمور به جای مانده که چند خط از ان در ذیل اورده شده است تیمور سر بده وینه ی قربانی ......فانی و چب ده باقی
مستانی در رابطه با ظهور مجدد میفرماید:
 پری زنجیرم دل ماران و تنگ .........یه کرده ویمن و هزاران رنگ
وعده ی مویرو یک مانگو نیمی................مکروم وپا شور عظیمی
ذات من نه ذات حیدر دور نین ............شکاکان ماچون یه تیمور نین
یاران بزانان یه کراماته ....................مرده زنده بی هیهات هیهاته

در پایان جهت اطلاع بیشتر از یاران عزیز میخواهم که به شرح زندگانی تیمور بانیارانی و تیمور ثانی نوشته استاد گرانقدر و پیر فرزانه مرحوم اقا سید امر اله شاه ابراهیمی مراجعه نموده و جهت دست یابی به کلامات شیوای حضرت آتیمور به دفتر کلام تیمور بانیارانی و تیمور ثانی که توسط استاد فرزانه مرحوم آقا حسین روحتافی تصحیح گردیده مراجعه فرمایید عکس از زیارت گاه تیمور بانیاران گوران

...........گیان تسلیم کروم ندس گمراه

مناجات عارف بزرگ گوران مرحوم میرزا حسین سهرابی به درگاه حضرت شاه ابراهیم

مناجات عارف بزرگ گوران مرحوم میرزا حسین سهرابی به درگاه حضرت

شاه ابراهیم

ابراهیم سویر
پادشای غضو پوش ابراهیم سویر
پاکتاو کویره ی شراره ی تنویر
زننده زور مشت خائن نه خو گیر
مریدت نه حبس قفس محبوسن
نه سختی زحمت پوسیده ی پوسن
عذاب محبس کاری پیم کردن
عقل و هوش و فام نه لام ویردن
یسه سر بین و بار گردن
عاجزم نه گیان راضیم و مردن
نی دم آخر توم و یاد کردن
چه ویت مپرسم انصافو شرطن
کسی چون تو شای پیر تختی بو
باید تاریکی حبس نه بختی بو ؟
هر چن مزانم من سزاوارم
نه کردی گنای ویم شرمسارم
ایساته اسیر اسرین و بارم
غیر نه قاپی تو امید ندارم
لطف کرم کر ای کرمدارم
روشن کر ضمیر تاریکی تارم
له سختی زحمت لیوم و بارن
دل نه شوق و ذوق دنیا بیزارن
حجره درونم تاریک تارن
شادیم شیونن غم و خروارن
دل کیلن نه دست وسواسی خواوان
ویلانن چون تویل نه تاف آوان
برس و فریادم تاقتم تاوان
هناسم او چرخ هفتمین یاوان
عالم هراسان زله ی دنگمن

کافر مسلمان زردی رنگمن
تاقم تاوان فره تنگمن
روشنی دنیا شو زرنگمن
دس نیک نامیت بارو شانمدا
رحمی کر و ی حال ناتوانمدا
تاوا چون الله امناء و صدق
تونی آگاه دار طاق هفت طبق
حسینم سرم و تو سپردن
بازگشتم نین تا و روی مردن

دنیای ئیمه‌ و ئیوه...کاوه‌ خوسره‌وی

دنیای ئیمه‌ و ئیوه
ئه‌ڕا مادیا و گشت مناڵه‌ نازاره‌گان

دنیای ئیوه‌ ڕه‌نگا و ڕه‌نگه،‌ وێنه‌ی سیمینه‌وزه‌ڕینه‌
دنیای ئیمه‌ لافاو ژانه، سه‌راپاێ ڕه‌نجیانه‌ و کینه‌
له‌ به‌ین خوه‌شی و ناخوه‌شی، ئیمه‌ مڵوزم خوه‌شیمن
ئیوه‌ فریشته‌‌ی خوه‌شبه‌ختین، دنیادان پڕ له‌ خه‌نینه‌
بازار ده‌رد ئیمه‌ گه‌رمه‌ و شه‌ڕ له‌لێ وارێ قسه‌مان
ژیان ئیوه‌ شاد و ساده،‌ جوان و زه‌ریف، مه‌خمه‌ڵینه‌
له‌ وڵات زه‌ین گه‌وره‌گان، دایم ها که‌مین دێو شه‌و
له‌ ئاسمان خه‌یاڵ ئیوه‌ به‌س، بریقه‌ی لیسک زه‌ڕینه
دیاری ئیمه‌ ئه‌ڕادان هه‌ر په‌ژاره‌ و خه‌م بێ پایان
ئومێد و خوه‌زیه‌ی ئیوه‌یش، دنیایک سانا و شیرینه‌

2012.06.22 کاوه‌ خوسره‌وی

قه‌ریبی

قه‌ریبی

وجـوودم گــومـه و ڕوحـــم زنــدانــی
هــه‌ر نه‌یم وه‌ چه‌و، جوانی زنـگانــی
قـــه‌ریــبی بـــڕی، هیــوا لـــه دڵـــم
سـه‌رچاوه‌ێ ئـمـر، بـیه کـووره‌کانــی

2010/5/1 سوێد

کورد و سێدارە..کاوە خوسرەوی

کورد و سێدارە

لە ناچارییــە مەرگ و ســێدارە
ڕێ ئــازادیــیـە ئــــەڕا وڵاتــــم
با لەشم بکوشن ڕوح من نۊرە
هەرگز نامـرم من ڕوژهه‌ڵاتـــم

سەرم بــەرزە مـن لـە ڕێ ئازادی
هەوڵـدانم فەرزە ئەڕا نیشـتـمان
با قــوربانی بــم لــە ڕێ ڕزگـاری
بەشکەم ساڕێژ بوو زام گشتمان

من و ئازادی لە یە سەرچاوەیم
ئەو دژ بێدادی من ئاشتیخوازم
لە ڕوژ ئەزەڵ هەتاکوو ئیسە
من تەنیا وەگەرد ئازادی سازم

ئەڕا داگیرکەر سەرم خەم ناکەم
بێترس گرمەوەر ڕاگەێ نەجاتم
جوور ڕوژ ڕوشن لەلیم ئاێانە
وە مەنزڵ ڕەسێ کاروان خەباتم

کاوە خوسرەوی 2013.10.29

شعر دیاری. کاوە خوسرەوی

دیاری

ئ

ەگەر هاتی!
مشتێ خاک و دانەێ هەنار
وەدیاری بار،
تا دڵتەنگییەیل بێ پایانم
بێقەراری ڕوح و ئازار گیانم
ئەڕا خاکم باس بکەم.
وە تام هەناریش
ساتێگ بچمەوە دووخ مناڵیم
دەوران گەمە و بێخەێاڵیم
تا لە ساێ دار سەوڵێگ،
لە ناو سەمفونیاێ سەوز زاگروس
یادێگ لە یاران خاس بکەم.

لە میلکان من
خاک و ئاێەم و هەنار
لیسک خوەر، باڵاێ سەوز دار
شەوق ژیانن،
بەڵام لەێرە، وەسەرهات ئییانە
ئەڕا کی باس بکەم؟!
سفرەێ دڵم چۊ واز بکەم.
ژیان ئەسیر زمسانە و
ڕوح ئنسان بەشێگە لە یەخبەنان.

20131017 کاوە خوسرەوی

ای کورد

ای کورد...
اگر تمام دنیا تو را فراموش کند!
اگر حقوق بشر و سازمان ملل تو را فراموش کند!
من هرگز تو را فراموش نمی کنم!
لعنت بر قلم های خاموش، لعنت بر سکوت!
لعنت بر این سایه تاریک که جهان را تا مرز مرگ کشانده!
لعنت بر این استعمار که قربانیش نژادی است از خود من!
چرا از سادگیت جهانی خرم برای دیگران به بار آمده؟!
چرا در وادی غربت و آوارگی نام تو می درخشد؟!
آیا از سادگی توست یا از نفهمیدن کسانیست که انسانیت را نمی فهمند؟!!
کلمات برای توصیف آوارگیت به ضجه در آمده اند!
از سادگیت بگویم یا از کوچ به اجبارت؟!
از حلبجه و انفالت بگویم یا از جوانان سر بر دارت؟!
از آوارگی یک قرن بگویم یا دو قرن یا سه قرن، چند قرن؟!
از سرزمین تجزیه شده و ۴ تیکه ات؟!
از چه بگویم! که نزدیک است صدای بغض ملتت دنیا را بر هم خراب کند!
آباد باشی و آباد گردانی دنیا را...

لطفا به اشتراک بگذارید

چرا باید شلوار زندانیان و اعدامیان کوردی باشد؟

چرا باید شلوار زندانیان و اعدامیان کوردی باشد؟!!
کجای دنیا کسی را در لباس ملتی که نمادش همان لباس است اعدام میکنند؟!
چرا نباید از لباس مخصوص زندانیان استفاده شود؟!
لباس کوردی مدرکی برای به رخ کشیدن اصالت فرهنگی چندین هزار ساله‌ ملت کورد است!.... واقعا چرا؟!
لطفا به اشتراک بگذارید.